Mula sa isang senior foreigner na nagtatrabaho sa isang construction company
isang bagay

Ang pagtatrabaho sa industriya ng konstruksiyon ay isang kagalakan dahil nakakagawa ka ng mga bagay.
Pagkarating sa Japan, tinuruan ako kung paano gawin ang aking trabaho ng aking senior na kasamahan, si Ron-san. Dahil malapit lang ang lugar na tinitirhan ko sa Vietnam, mabait silang sumuporta sa akin, kaya madaling maunawaan ang materyal at natuto ako nang maayos.

Isa sa pinakamasayang alaala ng panahon ko sa Japan ay ang pagdadala ng mikoshi (portable shrine) sa isang festival.
Lahat kami ay nakasuot ng happi coat, tradisyonal na pananamit ng Hapon, at sumama sa mga Hapones, dala ang mikoshi, na sinasabing mga sasakyan para sa mga diyos.
At ang pagtakbo sa bayan ay isang napakasayang karanasan.

Kasalukuyan akong nag-aaral para maging Specified Skilled Worker No. 2, at lahat ng tao sa aking kumpanya ay sumusuporta sa akin.
Umaasa ako na matugunan ang iyong mga inaasahan at makamit ang iyong mga layunin.

Ang pangunahing layunin ko sa pagpunta sa Japan ay upang malaman ang tungkol sa kultura ng bansang ito sa pamamagitan ng pagtingin sa mga bayan ng Hapon at karanasan sa buhay doon.
Hindi tulad ng aking bansa, ang mga ilog ay napakalinis at walang basura sa lupa; Gusto kong makita ang napakagandang kalikasan at tanawin.
At pagdating ko doon, nagulat ako dahil kasing ganda ng narinig ko.

Mahilig din ako sa Japanese anime, at nanonood ako ng "Doraemon" at "One Piece" simula bata pa ako.
Gusto kong manood ng maraming anime sa Japan, ngunit ngayon ay nagsusumikap ako kaya hindi ako masyadong nakakapanood.
I am trying to become a senior na kayang tumingala ng mga juniors ko, kaya magtitiis muna ako sandali.

Gayundin, ako ay kasalukuyang nagsusumikap sa wikang Hapon.
Magaling akong makinig, pero hindi pa ako magaling magsalita.
Ang nakatatanda na nagtuturo sa akin ng aking trabaho ay nagsasalita sa diyalektong Kagoshima, kaya medyo mahirap matandaan, ngunit sa wakas ay naintindihan ko na rin ito kamakailan.
Kapag nasanay ka na, sigurado akong maiintindihan mo rin.
Hinihintay ka namin sa Kagoshima.

Dumating ako sa Japan dahil gusto kong makita kung paano ginagawa ang mga bagay. Isang kakilala ko ang dumating sa Japan para magtrabaho, at talagang interesado akong matuto nang higit pa tungkol sa istilo ng trabaho ng Hapon, na iba sa kanyang sariling bansa, ang Pilipinas, na may mga nakatakdang utos para sa pagkumpleto ng mga gawain at mahigpit na mga tuntunin para sa ligtas na pagtatrabaho.

Noong una akong dumating sa Japan, nag-aalala ako na baka hindi ako kakausapin ng mga Japanese sa paligid ko dahil dayuhan ako.
Gayunpaman, mabait akong kinausap ng presidente at ng aking mga nakatatanda, kaya hindi nagtagal ay nakapagtrabaho ako nang may kapayapaan ng isip.

Tinuturuan nila ako para maintindihan ko ang trabaho, at lahat ng tao sa kumpanya ay tumutulong sa akin na mag-aral para sa mga kwalipikasyon.
Noong 2021, nakuha ko ang pangalawang klaseng technician certification.
Ang aking kasalukuyang layunin ay upang patuloy na magtrabaho nang husto sa Japan at magsimula ng aking sariling kumpanya.

Dumating ako sa Japan noong 2017 dahil gusto kong suportahan ang aking ama at ina sa Pilipinas.
Nagsimula ang lahat nang sabihin sa akin ng isang kaibigan na nagtatrabaho bilang karpintero na maraming magagandang trabaho sa Japan.

Ang reinforced concrete construction work ay mahirap at minsan mahirap, pero marami ding masasayang bagay dahil nagkaroon ako ng mga kaibigan.
Ang pagtatrabaho kasama ang aking mga kaibigan ay nagpapasaya sa bawat araw, kaya talagang natutuwa akong nakarating ako sa Japan.

Sa aking mga araw na walang pasok, naglalaro ako ng basketball kasama ang aking mga katrabaho at kaibigan na ginawa ko sa Japan.
Mahilig din akong magluto, kaya ako ang gumagawa at kumakain ng sarili kong pagkain, pero sobrang sarap kaya nauubos ang pagkain ko.
Kung pupunta ka sa Japan, ire-treat kita sa luto ko!

Nagtrabaho ako bilang electrical engineer sa Pilipinas.
Dahil ito ang parehong industriya ng konstruksiyon, naisip kong may maiintindihan ako tungkol sa gawaing rebar, at mukhang kawili-wili rin ito, kaya iyon ang nagbunsod sa akin na pumunta sa Japan upang subukang magtrabaho sa aking kasalukuyang kumpanya.

Maraming masasayang lugar sa Japan, at sa mga araw na walang pasok ay nasisiyahan akong mamili sa Odaiba at Ueno sa Tokyo.
Isang araw gusto kong pumunta sa Universal Studios Japan, ang amusement park sa Osaka.
Mayroong ilang mga kagiliw-giliw na rides at atraksyon, kaya kung mayroon kang pagkakataon, siguraduhing tingnan ito.

Mayroon akong dalawang anak, edad 13 at 11.
Gusto rin daw nilang manirahan sa Japan, kaya ang goal ko ngayon ay maging Specified Skilled Worker No.
Lagi akong sinusuportahan ng pamilya ko, kaya patuloy akong magsisikap.

Ang pinaka nakapagpasaya sa akin sa pagpunta sa kasalukuyan kong kumpanya ay kung gaano ako kainit na tinanggap ng lahat ng mga Hapones.
Labis akong kinabahan sa paninirahan sa isang hindi pamilyar na bansa, ngunit salamat sa iyo mabilis akong nasanay dito.

Sigurado ako na ang kumpanya ay naglagay ng maraming pag-iisip sa paggawa ng mga bagay na madali para sa akin bilang isang Vietnamese na taong magtrabaho.
Nais kong ipahayag ang aking pasasalamat sa gayong kabaitan, nagdaos pa ako ng isang salu-salo na nag-aanyaya sa mga tao mula sa trabaho sa aking silid.

Noong una, hindi ko naisip na magtrabaho sa Japan ng matagal.
Gayunpaman, habang patuloy akong nagtatrabaho doon lalo akong nagustuhan ang Japan at gusto kong manatili magpakailanman, kaya nakuha ko ang Specified Skilled Worker Status No. 2.
Nais kong magpatuloy sa pagtatrabaho sa Japan upang ang aking mga pagsisikap ay magsilbing isang magandang modelo para sa mga darating na dayuhan na darating dito.

Pumunta ako sa Japan para makatipid at bumili ng farm sa Indonesia.
Ang layunin ko sa bukid ay gumawa ng bioethanol at kumita ng pera para sa aking pamilya.
Para magawa iyon, kailangan kong bumili ng mga bagay tulad ng mga trak, kaya gusto kong patuloy na magtrabaho nang husto sa Japan.

Hindi talaga ako mahilig mag-aral, kaya natututo ako ng Japanese sa panonood ng YouTube.
Gusto ko ang mga channel na nagpapakilala ng mga Japanese recipe, at natutunan ko ang mga salita sa pamamagitan ng panonood ng mga Japanese subtitle.

Tuwing biyernes ay nagsasama-sama kami para maglaro ng futsal, na hobby namin.
Sa aking mga araw na walang pasok, naglalaro ako ng mga laro ng soccer sa PlayStation, at nasisiyahan akong magsaya araw-araw sa labas ng trabaho.

Ang pinakanatuwa sa akin sa pagpunta sa Japan ay kung gaano kabait ang president at seniors ng kumpanya ko.
Nang ako ay sipon at nilalagnat, may tinawagan ako sa trabaho at agad silang pumunta sa aking apartment at dinala ako sa ospital. Laking tuwa ko noon.

Gusto kong magpatuloy sa pagtatrabaho sa Japan, kaya noong 2022 naging Specified Skilled Worker No. 1 ako.
Gusto kong magsimula ng isang kumpanya tulad ng Tezuka Komuten sa Indonesia, kaya gusto kong matuto pa tungkol sa trabaho at maging isang bihasang craftsman.

Maraming magagandang bagay sa Japan, at maraming beses na akong nakakita ng cherry blossom at fireworks. Sa tingin ko ito ay tunay na maganda.
Ang bawat karanasan ko sa pag-akyat sa Mount Fuji ay naging isang mahalagang alaala para sa akin.

Dumating ako sa Japan noong 2019 at naging Specified Skilled Worker No. 1 noong 2022.
Nakita ko ang cherry blossoms at Mt. Fuji sa TV at naisip ko, "Gusto kong pumunta ng Japan!" Iyon ang dahilan kung bakit ako nagsimulang magtrabaho sa aking kasalukuyang kumpanya.

Mahirap ang Japanese, pero sinusubukan kong matutunan ang mga salita sa pamamagitan ng panonood ng anime.
Ang paborito kong anime ay One Piece, Naruto, at Captain Tsubasa.
Hindi ako magaling mag-aral, pero kung mahilig ako sa anime kaya kong ipagpatuloy, kaya inirerekomenda ko ito.

Gustung-gusto namin ang soccer, at sa aming mga araw na walang pasok lahat kami ay nagsasama-sama at nagsasanay.
Ang aking paboritong koponan ay ang Real Madrid at ako ay isang malaking tagahanga ni Ronaldo.
Sa ngayon ay nagsasanay pa lang ako, ngunit gusto kong maglaro sa hinaharap.
Kung gusto mo, gusto mo bang sumama at makipaglaro sa akin ng soccer sa Japan?

Mahigit 10 taon na ako sa Japan.
Nagtrabaho din ako sa pagtatayo ng rebar sa China, at ang mga uri ng rebar na ginamit ay iba sa China at Japan. Kinailangan kong pag-aralan muli ang mga pangalan, ngunit ang gawain ay halos pareho kaya hindi ito masyadong mahirap.

Ang maganda sa pagiging specified skills worker ay mas mataas ang suweldo ko kaysa sa isang technical intern trainee at matututo ako ng mga advanced na kasanayan.
Ang aking amo at mga katrabaho ay lubos na sumusuporta sa aking trabaho, pang-araw-araw na buhay, at pag-aaral ng wikang Hapon, kaya nabubuhay ako ng napakakomportableng buhay.

Dahil ang Japanese ay gumagamit ng kanji, sa tingin ko ay madali para sa mga Chinese na magbasa at magsulat. Naipasa ko ang first-class technician exam dahil sa tulong ng presidente sa pag-aaral.
Ang aking susunod na layunin ay maging isang Specified Skilled Worker No. 2.

Dumating ako sa Japan dahil gusto kong malaman kung paano nagtatrabaho ang mga Hapon.
Nagsimula ang lahat noong ako ay 17 taong gulang at narinig ang tungkol sa Japan mula sa isang kaibigan. Natupad namin ang pangarap na pinagsaluhan namin na magsama sa Japan.

Araw-araw akong nakikipag-usap sa aking pamilya sa Indonesia sa telepono.
Sinusuportahan nila ang aking trabaho sa Japan, at kahit na mahirap ang mga bagay sa trabaho, ginagawa ko ang lahat ng aking makakaya sa pag-iisip tungkol sa aking pamilya.

Ang pinakamasayang alaala ko sa trabaho ay noong, noong nagsimula pa lang akong magtrabaho, mabait na tinuruan ako ng aking mga senior na kasamahan hanggang sa magawa ko ang trabaho.
Sa tuwing may hindi ko naiintindihan, ipinapaliwanag niya sa akin sa napakadaling maunawaang paraan, na sinasabing, "Agus, kapag ginawa mo ito, pagkatapos ay gawin mo ito," kaya't napag-aralan ko na ang mga pangunahing kaalaman sa trabaho.

Sa Indonesia, maraming tao ang naghahangad na magtrabaho sa Japan.
Isa ako sa kanila, at matagal ko nang gustong manirahan at magtrabaho sa Japan balang araw.
Masaya ako na natupad ang pangarap na ito.

Maayos ang takbo ng trabaho at kasama ako sa pagtatayo ng 38-palapag na gusali sa Tokyo.
Nagtrabaho kami nang husto, natutunan ang lahat mula sa pagtali sa rebar hanggang sa pag-assemble ng mga slab.
Ipinagmamalaki kong nakasama ako sa ganoong kalaking proyekto, at sa tingin ko ay masaya rin ang aking pamilya.

Sa aking mga araw na walang pasok, pumunta ako sa Shibuya o Shinjuku para kumain.
Nakapunta na rin ako sa Osaka at Nagoya, at ang pinaka saya ko sa ngayon ay ang Universal Studios Japan.
Napakasaya ng mga roller coaster, hinihikayat ko ang lahat na subukan ang mga ito.