Mula sa isang senior foreigner na nagtatrabaho sa isang construction company
isang bagay

Una akong nakarating sa Japan noong 2014. Simula nang magtrabaho ako sa kumpanya, wala man lang akong problema.
Kahit na magkaroon ng problema, pakikinggan nila ang iyong mga alalahanin at mareresolba mo ito kaagad.

Noong hindi gaanong magaling ang Hapones ko, minsan naliligaw ako at hindi alam ang gagawin sa trabaho. Pero tinuruan ako ng senior ko kaya hindi masyadong problema.
Ang mga Japanese na kanta ay palaging pinapatugtog sa kotse habang papunta sa site, at ngayon ay maaari ko nang kantahin ang mga ito sa Japanese.

Muslim ako kaya ingat ako sa kinakain ko.
Gayunpaman, ang bilang ng mga halal na pagkain (pagkain na maaaring kainin ng mga Muslim) ay unti-unting tumataas sa Japan.
Kaya, ang mga Muslim ay maaaring dumating nang walang pag-aalala.

Sa China, nagtrabaho ako bilang arc welder. Gayunpaman, dahil mataas ang tuition fee ng kanyang mga anak, gusto niyang kumita ng mas maraming pera, kaya siya ay pumunta sa Japan noong 2017.

Sa kasalukuyan kong kumpanya, na-certify na ako bilang Specified Skilled Worker No. 1, at maaari na akong dalhin sa mga company trip.
Huling beses na pumunta ako sa Okinawa at nakita ko ang karagatan ng Hapon sa unang pagkakataon.
Walang dagat sa bayan kung saan ako lumaki, kaya nagulat ako sa ganda nito. Napakasarap din ng mga prutas na kinain ko habang nasa biyahe.

Ang paborito kong gawin sa mga araw na walang pasok ay umakyat ng bundok.
Mag-isa akong naglalakbay sa loob ng Kochi Prefecture at iba pang prefecture, umakyat ng bundok nang mag-isa, at nananatiling nasa hugis.
Ang pinakamagandang bundok ay nasa Aichi Prefecture, ngunit gusto kong hamunin ang aking sarili na makahanap ng mas magagandang bundok.

Ipinanganak at lumaki ako sa China at nagtrabaho sa isang kumpanyang gumagawa ng barko.
Pagkatapos noon, gusto kong magbukas ng isang restaurant, ngunit sumuko ako sa pangarap na iyon at pumunta sa Japan upang subukan ang aking kamay sa isang bagay sa ibang bansa.

Ang pinakanagulat ko sa pagdating sa Japan ay kung gaano karami ang snow.
Noong nasa Fukushima Prefecture ako, humigit-kumulang 1.5 metro ng snow ang bumagsak. Nagdulot ito ng pangmatagalang impresyon sa akin dahil sa aking bayan sa Tsina ay mayroon lamang kaming mga 30cm ng niyebe.
Mayroon din akong magagandang alaala sa kinakain kong alimango sa Niigata Prefecture. I had it shabu-shabu style at masarap talaga.

Ang taong nagturo sa akin ng Japanese ay isang crane operator.
Sa halip, tinuruan ko sila kung paano gumamit ng computer.
Sa hinaharap, gusto kong mag-aral pa at hamunin ang aking sarili na makakuha ng maraming kwalipikasyon na magagamit ko sa trabaho at makakuha din ng lisensya sa pagmamaneho.

Dumating ako sa Japan mula sa China noong 2015. Noon pa man ay gusto kong magtrabaho sa ibang bansa, kaya pinili ko ang Japan, na malapit sa China.
Ang una kong napansin pagdating ko sa Japan ay kung gaano kaganda ang mga bayan at kung gaano ka-berde ang mga bundok.
Noong dumating ako sa Japan at lumanghap ng hangin sa unang pagkakataon, naisip ko na ito ay talagang masarap.

Para sa aking trabaho, naglalakbay ako sa mga lugar ng trabaho sa buong bansa.
Nakikita ko ang iba't ibang lungsod, kabilang ang Hokkaido at Tokyo, at nasisiyahan din ako sa pamamasyal pagkatapos ng trabaho.
Naaalala ko ang labis na kasiyahan sa zoo sa Hokkaido at humanga ako nang makita ko ang mga oso.

Naniniwala ako na ang buhay ay isang patuloy na karanasan sa pag-aaral.
Kaya naman gusto kong patuloy na mahasa ang aking kakayahan.
Ang layunin ko ay maging isang foreman sa aking kasalukuyang kumpanya.

Noon pa man ay gusto kong dalhin ang aking asawa at mga anak sa Japan, kaya't nagsumikap akong makakuha ng Specified Skilled Worker Status No. 2.
Apat na taong gulang pa lang ang pangalawa kong anak, kaya plano kong ipagpatuloy ang pagsisikap.

Nakikisama ako sa mga tao sa trabaho, at noong Lunar New Year ay gumawa kami ng maraming dumplings at tinapay at nagdiwang nang magkasama.
Madalas kaming mag-inuman at mag-enjoy sa paborito naming shochu.

Ang Shizuoka Prefecture ay tahanan ng Mount Fuji, na napakaganda.
Ang China ay maraming malalaking bundok, ngunit ang Mount Fuji ay espesyal at napakaganda kapag umuulan ng niyebe.
Sana ay suriin ito ng lahat.

Dumating ako sa Japan mula sa China noong 2007 at nagtrabaho bilang isang technical intern trainee, at ngayon ay mayroon na akong partikular na mga kasanayan sa kategorya 1. Ang Japan ay may malinis at maginhawang mga kalsada, at ang mga Hapones ay napakabait.
Gayundin, hindi tulad sa China, malinaw na tinukoy ang mga oras ng pagtatrabaho at binibigyan tayo ng sapat na oras ng pahinga.

Ngayon nagtuturo ako ng mga Chinese at Vietnamese.
Kaya kong makipag-usap sa mga Intsik, ngunit kapag nakikipag-usap ako sa mga taong Vietnamese ay hindi ko kaya, kaya nakikipag-usap ako sa wikang Hapon. Gayunpaman, dahil wala pa sa amin ang matatas sa wikang Hapon, tinuturuan ko sila sa pamamagitan ng pagsasabi sa kanila na "gayahin ako." Ngayon ay naging mabuting kaibigan ako sa mga taong Vietnamese.

Ang layunin ko ay imbitahan ang aking pamilya sa Japan.
Ako ngayon ay 47 taong gulang, at mula ngayon gusto kong gumawa ng higit pa para sa aking pamilya kaysa dati, hindi lamang para sa aking sarili.

Nalaman ko ang tungkol sa Japan sa pamamagitan ng telebisyon, Internet, at pakikipag-usap sa mga kaibigan na nagtrabaho sa Japan. Nang makakita ako ng mga larawan, nakita ko na ito ay isang napakagandang bansa, kaya naging interesado ako at naisip ko, "Gusto kong pumunta!"

Nag-aral ako ng Japanese sa Vietnam, pero may dialect sa Osaka Prefecture kung saan ako nagtatrabaho. Iba ang paraan ng pagsasalita sa karaniwang Japanese, kaya medyo nahirapan akong maalala ito. Gayunpaman, unti-unti akong nasanay, at ngayon ay nakikilala ko na ang karaniwang wikang Hapon at Kansai na diyalekto.

Mahigit 10 taon na akong nakatira sa Japan. Mayroon na akong Specified Skills Status No. 2, maaaring dalhin ang aking pamilya, at tumatanggap ako ng suweldo na nagpapahintulot sa akin na manirahan sa Japan. Sa trabaho, ipinagkatiwala sa akin ang tungkulin ng superbisor, ngunit mula ngayon gusto kong pagkatiwalaan ang gawain ng pagtatrabaho sa site bilang isang foreman.

Noong ako ay isang estudyante, interesado ako sa industriya ng konstruksiyon at nais kong magtrabaho doon balang araw. Isang araw, noong nagre-research ako tungkol sa Japan sa Internet, nalaman ko na seryoso at mababait ang mga Hapones, kaya nagpasya akong pumunta sa Japan para mag-aral ng construction industry. Iyon ang naging dahilan ng pagpunta ko sa Japan.

Pagdating ko sa Japan, ang mga tao sa kumpanya ay talagang mabait at ipinaliwanag sa akin sa isang madaling maunawaan na paraan kung paano magpatuloy sa aking trabaho sa site. Ngayon ako ang namamahala sa site. Ang unang proyektong ipinagkatiwala sa akin ay isang tatlong palapag na gusali, at ako ay labis na natuwa nang maayos kong natapos ang trabaho at nakatanggap ako ng papuri.

Ako ay naging Specified Skilled Worker No. 2 at nakakuha ng lisensya sa pagmamaneho. May mga driving school sa Japan kung saan maaari kang kumuha ng pagsusulit sa Vietnamese, kaya hindi ito naging mahirap. Ngayon ay tinuturuan ko na rin ang aking mga junior kung paano gawin ang trabaho. Gusto kong patuloy na magtrabaho nang husto at magtayo ng bahay para sa aking pamilya sa Vietnam.

Nagtatrabaho ako sa Japan na nagpapalevel at nagpapasemento sa mga kalsada.
Ako ay naging isang partikular na skilled worker dahil gusto kong malayang mamuhay sa Japan, magrenta ng apartment nang mag-isa, at makakuha ng driver's license.
Noong una, nalilito ako sa pagkakaiba-iba ng kultura at kaugalian noong una akong tumira sa Japan, ngunit napakabait sa akin ng mga nakatatanda at kaklase ko, at mabilis akong naka-adapt.

Ang trabaho ay mahirap, ngunit kapaki-pakinabang.
Isang hindi malilimutang karanasan ang pagtatrabaho sa pump pagkatapos ng isang malaking bagyo.
Bagama't binaha ang mga kalsada at lagusan, nagtutulungan ang team para magawa ang trabaho. Medyo nakakatakot, ngunit naramdaman kong lumaki ako bilang isang tao sa pamamagitan ng karanasang ito.

Sa hinaharap, gusto kong bumalik sa Indonesia at palawakin ang negosyo ng food stall na iniwan ko sa aking kaibigan.
Nagtitinda kami ng matatamis na meryenda at sa kasalukuyan ay maliit itong stall, ngunit ang layunin namin ay palawakin at gawin itong matagumpay.
Ako ay nagsusumikap araw-araw, tiwala na ang aking karanasan sa Japan ay makakatulong sa akin na matupad ang aking mga pangarap.

Noong una akong magtrabaho sa Japan, mababait ang mga Japanese na nakatrabaho ko at tinutulungan ako kapag may hindi ako naiintindihan sa trabaho, kaya natuwa ako na sumali ako sa kumpanyang ito.

Nang magpakasal ako, nagkaroon kami ng seremonya ng kasal sa Vietnam at Japan, at inimbitahan ko ang aking amo sa seremonya ng Hapon.
Tuwang-tuwa sila at marami silang sinabi na talagang nagpasaya sa akin.

Pangarap kong magbukas ng yakiniku restaurant.
Nakapunta na ako sa isang all-you-can-eat yakiniku restaurant sa Japan, at iniisip kong kumuha ng inspirasyon mula sa disenyo at panimpla ng restaurant.
Masarap talaga ang Japanese yakiniku, kaya sigurado akong papatok din ito sa Vietnam.
Nais kong maging matagumpay ito!

Ito ay anime na nagtulak sa akin na magtrabaho sa Japan.
Marami akong napanood na sikat na Japanese anime, na naging dahilan para mas interesado ako sa Japan at gusto kong pumunta doon.

Gayunpaman, noong una akong dumating sa Japan, hindi ko gaanong naiintindihan ang Japanese at hindi ko alam kung paano gagawin ang aking trabaho.
May mga pagkakataon na medyo mahirap ang araw-araw na gawain ng pagtatrabaho, pagkain, at pag-aaral ng Japanese.

Ngunit ngayon, salamat sa aking pagsisikap sa pag-aaral ng wikang Hapon, kaya ko na ring sumakay ng tren.
Sa aking mga araw na walang pasok, tinitingnan ko ang lagay ng panahon sa aking smartphone at nasisiyahan akong pumunta sa mga lugar tulad ng Tokyo Tower at Osaka.
Ang layunin ko ay maging Specified Skilled Worker No. 2, magpakasal sa Japan, magpalaki ng mga anak, at maglakbay sa iba't ibang lugar kasama ang aking pamilya.

Noong high school ako, sinabi sa akin ng ilang matatandang tao na nakatira malapit sa bahay ko at nagtrabaho sa Japan na ang Japan ay isang magandang lugar. Matapos marinig iyon, nagpasya kaming magkaibigan na pumunta ng Japan pagkatapos ng high school.

Upang magtrabaho sa Yamanouchi Construction, nagkaroon ako ng panayam sa presidente ng kumpanya, at maraming beses kong sinanay ang aking pagpapakilala sa sarili upang matiyak na hindi ako magkakamali. Magandang ideya na ihanda ang lahat sa wikang Hapon, kasama ang aking pangalan, edad, kung saan ako nakatira, pangalan ng aking ina at ama, mga libangan, layunin, atbp., at naipasa ko ang pagsusulit nang madali.

Ang layunin ko ngayon ay bumili ng bahay sa Japan. Gusto kong magtrabaho sa Japan ng mahabang panahon, at plano kong ipadala ang aking mga anak sa mga paaralang Hapon, kaya gusto kong matuto sila ng Vietnamese at Japanese. Sa trabaho, gusto ko ring mag-focus sa pagtuturo sa mga juniors ko na galing Vietnam. Kumusta sa lahat, inaasahan naming makita ka sa Japan.