Mula sa isang senior foreigner na nagtatrabaho sa isang construction company
isang bagay

Nagtatrabaho ako sa Japan na nagpapalevel at nagpapasemento sa mga kalsada.
Ako ay naging isang partikular na skilled worker dahil gusto kong malayang mamuhay sa Japan, magrenta ng apartment nang mag-isa, at makakuha ng driver's license.
Noong una, nalilito ako sa pagkakaiba-iba ng kultura at kaugalian noong una akong tumira sa Japan, ngunit napakabait sa akin ng mga nakatatanda at kaklase ko, at mabilis akong naka-adapt.

Ang trabaho ay mahirap, ngunit kapaki-pakinabang.
Isang hindi malilimutang karanasan ang pagtatrabaho sa pump pagkatapos ng isang malaking bagyo.
Bagama't binaha ang mga kalsada at lagusan, nagtutulungan ang team para magawa ang trabaho. Medyo nakakatakot, ngunit naramdaman kong lumaki ako bilang isang tao sa pamamagitan ng karanasang ito.

Sa hinaharap, gusto kong bumalik sa Indonesia at palawakin ang negosyo ng food stall na iniwan ko sa aking kaibigan.
Nagtitinda kami ng matatamis na meryenda at sa kasalukuyan ay maliit itong stall, ngunit ang layunin namin ay palawakin at gawin itong matagumpay.
Ako ay nagsusumikap araw-araw, tiwala na ang aking karanasan sa Japan ay makakatulong sa akin na matupad ang aking mga pangarap.

Noong una akong magtrabaho sa Japan, mababait ang mga Japanese na nakatrabaho ko at tinutulungan ako kapag may hindi ako naiintindihan sa trabaho, kaya natuwa ako na sumali ako sa kumpanyang ito.

Nang magpakasal ako, nagkaroon kami ng seremonya ng kasal sa Vietnam at Japan, at inimbitahan ko ang aking amo sa seremonya ng Hapon.
Tuwang-tuwa sila at marami silang sinabi na talagang nagpasaya sa akin.

Pangarap kong magbukas ng yakiniku restaurant.
Nakapunta na ako sa isang all-you-can-eat yakiniku restaurant sa Japan, at iniisip kong kumuha ng inspirasyon mula sa disenyo at panimpla ng restaurant.
Masarap talaga ang Japanese yakiniku, kaya sigurado akong papatok din ito sa Vietnam.
Nais kong maging matagumpay ito!

Ito ay anime na nagtulak sa akin na magtrabaho sa Japan.
Marami akong napanood na sikat na Japanese anime, na naging dahilan para mas interesado ako sa Japan at gusto kong pumunta doon.

Gayunpaman, noong una akong dumating sa Japan, hindi ko gaanong naiintindihan ang Japanese at hindi ko alam kung paano gagawin ang aking trabaho.
May mga pagkakataon na medyo mahirap ang araw-araw na gawain ng pagtatrabaho, pagkain, at pag-aaral ng Japanese.

Ngunit ngayon, salamat sa aking pagsisikap sa pag-aaral ng wikang Hapon, kaya ko na ring sumakay ng tren.
Sa aking mga araw na walang pasok, tinitingnan ko ang lagay ng panahon sa aking smartphone at nasisiyahan akong pumunta sa mga lugar tulad ng Tokyo Tower at Osaka.
Ang layunin ko ay maging Specified Skilled Worker No. 2, magpakasal sa Japan, magpalaki ng mga anak, at maglakbay sa iba't ibang lugar kasama ang aking pamilya.

Noong high school ako, sinabi sa akin ng ilang matatandang tao na nakatira malapit sa bahay ko at nagtrabaho sa Japan na ang Japan ay isang magandang lugar. Matapos marinig iyon, nagpasya kaming magkaibigan na pumunta ng Japan pagkatapos ng high school.

Upang magtrabaho sa Yamanouchi Construction, nagkaroon ako ng panayam sa presidente ng kumpanya, at maraming beses kong sinanay ang aking pagpapakilala sa sarili upang matiyak na hindi ako magkakamali. Magandang ideya na ihanda ang lahat sa wikang Hapon, kasama ang aking pangalan, edad, kung saan ako nakatira, pangalan ng aking ina at ama, mga libangan, layunin, atbp., at naipasa ko ang pagsusulit nang madali.

Ang layunin ko ngayon ay bumili ng bahay sa Japan. Gusto kong magtrabaho sa Japan ng mahabang panahon, at plano kong ipadala ang aking mga anak sa mga paaralang Hapon, kaya gusto kong matuto sila ng Vietnamese at Japanese. Sa trabaho, gusto ko ring mag-focus sa pagtuturo sa mga juniors ko na galing Vietnam. Kumusta sa lahat, inaasahan naming makita ka sa Japan.

Ang pagtatrabaho sa industriya ng konstruksiyon ay isang kagalakan dahil nakakagawa ka ng mga bagay.
Pagkarating sa Japan, tinuruan ako kung paano gawin ang aking trabaho ng aking senior na kasamahan, si Ron-san. Dahil malapit lang ang lugar na tinitirhan ko sa Vietnam, mabait silang sumuporta sa akin, kaya madaling maunawaan ang materyal at natuto ako nang maayos.

Isa sa pinakamasayang alaala ng panahon ko sa Japan ay ang pagdadala ng mikoshi (portable shrine) sa isang festival.
Lahat kami ay nakasuot ng happi coat, tradisyonal na pananamit ng Hapon, at sumama sa mga Hapones, dala ang mikoshi, na sinasabing mga sasakyan para sa mga diyos.
At ang pagtakbo sa bayan ay isang napakasayang karanasan.

Kasalukuyan akong nag-aaral para maging Specified Skilled Worker No. 2, at lahat ng tao sa aking kumpanya ay sumusuporta sa akin.
Umaasa ako na matugunan ang iyong mga inaasahan at makamit ang iyong mga layunin.

Ang pangunahing layunin ko sa pagpunta sa Japan ay upang malaman ang tungkol sa kultura ng bansang ito sa pamamagitan ng pagtingin sa mga bayan ng Hapon at karanasan sa buhay doon.
Hindi tulad ng aking bansa, ang mga ilog ay napakalinis at walang basura sa lupa; Gusto kong makita ang napakagandang kalikasan at tanawin.
At pagdating ko doon, nagulat ako dahil kasing ganda ng narinig ko.

Mahilig din ako sa Japanese anime, at nanonood ako ng "Doraemon" at "One Piece" simula bata pa ako.
Gusto kong manood ng maraming anime sa Japan, ngunit ngayon ay nagsusumikap ako kaya hindi ako masyadong nakakapanood.
I am trying to become a senior na kayang tumingala ng mga juniors ko, kaya magtitiis muna ako sandali.

Gayundin, ako ay kasalukuyang nagsusumikap sa wikang Hapon.
Magaling akong makinig, pero hindi pa ako magaling magsalita.
Ang nakatatanda na nagtuturo sa akin ng aking trabaho ay nagsasalita sa diyalektong Kagoshima, kaya medyo mahirap matandaan, ngunit sa wakas ay naintindihan ko na rin ito kamakailan.
Kapag nasanay ka na, sigurado akong maiintindihan mo rin.
Hinihintay ka namin sa Kagoshima.

Dumating ako sa Japan dahil gusto kong makita kung paano ginagawa ang mga bagay. Isang kakilala ko ang dumating sa Japan para magtrabaho, at talagang interesado akong matuto nang higit pa tungkol sa istilo ng trabaho ng Hapon, na iba sa kanyang sariling bansa, ang Pilipinas, na may mga nakatakdang utos para sa pagkumpleto ng mga gawain at mahigpit na mga tuntunin para sa ligtas na pagtatrabaho.

Noong una akong dumating sa Japan, nag-aalala ako na baka hindi ako kakausapin ng mga Japanese sa paligid ko dahil dayuhan ako.
Gayunpaman, mabait akong kinausap ng presidente at ng aking mga nakatatanda, kaya hindi nagtagal ay nakapagtrabaho ako nang may kapayapaan ng isip.

Tinuturuan nila ako para maintindihan ko ang trabaho, at lahat ng tao sa kumpanya ay tumutulong sa akin na mag-aral para sa mga kwalipikasyon.
Noong 2021, nakuha ko ang pangalawang klaseng technician certification.
Ang aking kasalukuyang layunin ay upang patuloy na magtrabaho nang husto sa Japan at magsimula ng aking sariling kumpanya.

Dumating ako sa Japan noong 2017 dahil gusto kong suportahan ang aking ama at ina sa Pilipinas.
Nagsimula ang lahat nang sabihin sa akin ng isang kaibigan na nagtatrabaho bilang karpintero na maraming magagandang trabaho sa Japan.

Ang reinforced concrete construction work ay mahirap at minsan mahirap, pero marami ding masasayang bagay dahil nagkaroon ako ng mga kaibigan.
Ang pagtatrabaho kasama ang aking mga kaibigan ay nagpapasaya sa bawat araw, kaya talagang natutuwa akong nakarating ako sa Japan.

Sa aking mga araw na walang pasok, naglalaro ako ng basketball kasama ang aking mga katrabaho at kaibigan na ginawa ko sa Japan.
Mahilig din akong magluto, kaya ako ang gumagawa at kumakain ng sarili kong pagkain, pero sobrang sarap kaya nauubos ang pagkain ko.
Kung pupunta ka sa Japan, ire-treat kita sa luto ko!

Nagtrabaho ako bilang electrical engineer sa Pilipinas.
Dahil ito ang parehong industriya ng konstruksiyon, naisip kong may maiintindihan ako tungkol sa gawaing rebar, at mukhang kawili-wili rin ito, kaya iyon ang nagbunsod sa akin na pumunta sa Japan upang subukang magtrabaho sa aking kasalukuyang kumpanya.

Maraming masasayang lugar sa Japan, at sa mga araw na walang pasok ay nasisiyahan akong mamili sa Odaiba at Ueno sa Tokyo.
Isang araw gusto kong pumunta sa Universal Studios Japan, ang amusement park sa Osaka.
Mayroong ilang mga kagiliw-giliw na rides at atraksyon, kaya kung mayroon kang pagkakataon, siguraduhing tingnan ito.

Mayroon akong dalawang anak, edad 13 at 11.
Gusto rin daw nilang manirahan sa Japan, kaya ang goal ko ngayon ay maging Specified Skilled Worker No.
Lagi akong sinusuportahan ng pamilya ko, kaya patuloy akong magsisikap.

Ang pinaka nakapagpasaya sa akin sa pagpunta sa kasalukuyan kong kumpanya ay kung gaano ako kainit na tinanggap ng lahat ng mga Hapones.
Labis akong kinabahan sa paninirahan sa isang hindi pamilyar na bansa, ngunit salamat sa iyo mabilis akong nasanay dito.

Sigurado ako na ang kumpanya ay naglagay ng maraming pag-iisip sa paggawa ng mga bagay na madali para sa akin bilang isang Vietnamese na taong magtrabaho.
Nais kong ipahayag ang aking pasasalamat sa gayong kabaitan, nagdaos pa ako ng isang salu-salo na nag-aanyaya sa mga tao mula sa trabaho sa aking silid.

Noong una, hindi ko naisip na magtrabaho sa Japan ng matagal.
Gayunpaman, habang patuloy akong nagtatrabaho doon lalo akong nagustuhan ang Japan at gusto kong manatili magpakailanman, kaya nakuha ko ang Specified Skilled Worker Status No. 2.
Nais kong magpatuloy sa pagtatrabaho sa Japan upang ang aking mga pagsisikap ay magsilbing isang magandang modelo para sa mga darating na dayuhan na darating dito.

Pumunta ako sa Japan para makatipid at bumili ng farm sa Indonesia.
Ang layunin ko sa bukid ay gumawa ng bioethanol at kumita ng pera para sa aking pamilya.
Para magawa iyon, kailangan kong bumili ng mga bagay tulad ng mga trak, kaya gusto kong patuloy na magtrabaho nang husto sa Japan.

Hindi talaga ako mahilig mag-aral, kaya natututo ako ng Japanese sa panonood ng YouTube.
Gusto ko ang mga channel na nagpapakilala ng mga Japanese recipe, at natutunan ko ang mga salita sa pamamagitan ng panonood ng mga Japanese subtitle.

Tuwing biyernes ay nagsasama-sama kami para maglaro ng futsal, na hobby namin.
Sa aking mga araw na walang pasok, naglalaro ako ng mga laro ng soccer sa PlayStation, at nasisiyahan akong magsaya araw-araw sa labas ng trabaho.

Ang pinakanatuwa sa akin sa pagpunta sa Japan ay kung gaano kabait ang president at seniors ng kumpanya ko.
Nang ako ay sipon at nilalagnat, may tinawagan ako sa trabaho at agad silang pumunta sa aking apartment at dinala ako sa ospital. Laking tuwa ko noon.

Gusto kong magpatuloy sa pagtatrabaho sa Japan, kaya noong 2022 naging Specified Skilled Worker No. 1 ako.
Gusto kong magsimula ng isang kumpanya tulad ng Tezuka Komuten sa Indonesia, kaya gusto kong matuto pa tungkol sa trabaho at maging isang bihasang craftsman.

Maraming magagandang bagay sa Japan, at maraming beses na akong nakakita ng cherry blossom at fireworks. Sa tingin ko ito ay tunay na maganda.
Ang bawat karanasan ko sa pag-akyat sa Mount Fuji ay naging isang mahalagang alaala para sa akin.