निर्माण कम्पनीमा काम गर्ने एक वरिष्ठ विदेशीबाट
एउटा कुरा

जब म जापान आएँ, मैले सबैभन्दा पहिले जापानी भाषा सिक्ने काम गरें।
बिदाको दिनमा, म शिबुया वा शिन्जुकु जान्थें र सामाजिक जमघटहरूमा भाग लिन्थें।

सामाजिक जमघटमा भियतनामीहरूका साथै अमेरिकी, श्रीलंकाली, फिलिपिन्स र थाई लगायत विभिन्न देशका मानिसहरू भेला भएका थिए।
त्यहाँ, आफ्नै भाषामा बोल्न पूर्ण रूपमा निषेध गरिएको छ; तपाईंले जापानी भाषामा बोल्नु पर्छ। यो गाह्रो छ, तर यसले मलाई मेरो जापानी भाषा सुधार गर्न धेरै मद्दत गरेको छ।

साथै, काम पछि, जब म घर पुग्छु र खाना खान्छु, म एप प्रयोग गरेर अध्ययन गर्छु।
त्यो दिन मलाई नबुझेका कुनै पनि जापानी शब्दहरू कागजमा लेख्छु र पछि हेर्छु। एकपटक मैले कुनै शब्दको अर्थ बुझेपछि, म भोलिपल्ट जापानी व्यक्तिसँग वा सामाजिक जमघटमा मेरा साथीहरूसँग त्यो शब्द बोल्ने प्रयास गर्छु।

मेरो मामलामा, म धेरै पटक पाठ प्रयोग गर्दिन। शब्दहरू पढ्दा मलाई निद्रा लाग्छ।

मेरो एक जना साथीले मलाई जापानमा काम गर्न सिफारिस गर्नुभयो। जब म भियतनाममा थिएँ, म हरेक दिन केही नगरी खेल्थें। अब म पैसा कमाउन सक्छु र बिस्तारै बढ्न सक्छु, त्यसैले म जापान आएकोमा खुसी छु।

मेरो हालको कम्पनीमा काम गर्नुको राम्रो पक्ष के हो भने जापानका मानिसहरू मप्रति धेरै दयालु छन्। एकै समयमा काम गर्ने र सिक्ने काम गरेर, म धेरै कुरा हासिल गर्न सक्षम भएको छु। म आफ्नो विकास महसुस गर्न पाउँदा पनि खुसी छु। मेरो तलब बढेको छ, त्यसैले म अहिले भियतनाममा रहेको मेरो परिवारलाई पैसा पठाउन कडा परिश्रम गरिरहेको छु।

मेरो बिदाको दिनमा, म एउटै छात्रावासमा बस्ने भियतनामी व्यक्तिसँग घुमफिर गर्छु र पिउँछु। छात्रावास एउटा घर हो र प्रत्येक विद्यार्थीको आफ्नै कोठा हुन्छ। साथीहरूसँग बस्नु एक्लै बस्नु भन्दा रमाइलो छ किनकि तपाईं हरेक दिन रमाइलो गर्न सक्नुहुन्छ।

बिदाको दिनमा म बाहिर खेल्न जान्छु। मलाई मेरा सहकर्मीहरूसँग स्काइट्री र डिज्नील्याण्ड जान रमाइलो लाग्छ।

हामी सँगै होक्काइडोको यात्रामा पनि गयौं। भियतनाममा हिउँ देख्न नपाएकोले पहिलो पटक हिउँ देख्न पाउँदा म धेरै उत्साहित थिएँ।

गत वर्ष, मैले जापानमा भेटेकी एक महिलासँग विवाह गरें। उनीसँग पनि उस्तै विशिष्ट सीप स्थिति १ छ, र म उनलाई साथीको घरमा पार्टीमा आमन्त्रित हुँदा भेटेको थिएँ।

अबदेखि मेरो लक्ष्य भनेको जापानमै बच्चा जन्माउने र हुर्काउने हो। म हाल जापानमा एक विशिष्ट दक्ष कामदारको रूपमा बच्चा जन्माउने र हुर्काउने विभिन्न तरिकाहरूको अनुसन्धान गरिरहेको छु। मेरो परिवार भियतनाममा छ, त्यसैले म एक दिन त्यहाँ फर्कन सक्छु, तर अहिलेको लागि म लामो समयसम्म मेरो परिवारसँग जापानमा बस्न चाहन्छु।

म जापान आएको थिएँ किनभने मलाई थाहा थियो कि जापानको प्लास्टरिङ प्रविधि चीनको भन्दा धेरै उन्नत छ र म त्यहाँ काम गर्न साँच्चै चाहन्थें। जब मैले त्यहाँ काम गर्न थालें, त्यहाँका मानिसहरू आफ्नो कामप्रति कति गम्भीर थिए र तयार उत्पादन चीनको भन्दा कति फरक थियो भनेर म छक्क परें।

जापानमा, सुरक्षा जागरूकता धेरै उच्च छ, र सुरक्षित रूपमा काम पूरा गर्नु महत्त्वपूर्ण छ। यस कारणले गर्दा, जापानी भाषा सिक्नु महत्त्वपूर्ण छ। म जापानी मानिसहरूसँग धेरै कुराकानी गर्छु, र जब म घर पुग्छु र काम वा दैनिक जीवनसँग सम्बन्धित नबुझेका कुनै शब्दहरू भेट्छु, म शब्दकोशमा ती शब्दहरू खोज्छु। जापानी भाषा बुझ्नाले तपाईंको जीवन र काम सजिलो हुनेछ, त्यसैले सक्दो प्रयास गर्नुहोस्।

सानै उमेरदेखि, मलाई विदेशमा काम गर्ने अवसर मिल्यो, हवाई र उत्तर अफ्रिकामा सडकहरू निर्माण गर्ने। यी मध्ये, मलाई लाग्छ जापान काम गर्न सबैभन्दा सजिलो ठाउँ हो।

जापानमा धेरै भूकम्प जान्छन्, तर उदाहरणका लागि पहाडी सुरुङ र भवनहरू भत्किने सम्भावना कम हुन्छ। यो प्राविधिक रूपमा उन्नत छ, एक महान देश छ र काम गर्न सुरक्षित ठाउँ छ।

साथै, म अहिले काम गर्ने कम्पनीको नियमहरू धेरै कडा छन् र कर्मचारीहरूलाई आवश्यक पर्ने सबै कुरा प्रदान गर्ने कुरा सुनिश्चित गर्दछ। उदाहरणका लागि, बस्नको लागि ठाउँ र काम गर्ने उपकरणहरू। जापानमा अपराध दर कम छ र बस्नको लागि आरामदायी ठाउँ छ। यो धेरै शान्त छ त्यसैले तपाईं आफ्नो काममा ध्यान केन्द्रित गर्न सक्नुहुन्छ। यो एउटा देश हो जुन म सिफारिस गर्छु।

मेरो कामको सबैभन्दा कठिन भाग जापानी भाषा बुझ्नु हो। त्यसैले जब म घर पुग्छु, म कान्जी लेखेर पढ्छु, वा टिभी वा युट्युब हेरेर सिकेका शब्दहरू लेख्छु।

मेरो शौक चित्र कोर्नु हो, र म पेन्सिलले भारी मेसिनरी र उपकरणहरू कोर्छु। मैले साइटमा प्रयोग गरिएका मेसिनहरूको नाम सिकें, त्यसैले मलाई लाग्छ कि यो मेरो काम सम्झन मद्दतकारी थियो।

म धेरै गरिब परिवारबाट आएको हुँ र म चाहन्न कि मेरा छोराछोरीले पनि त्यस्तै अनुभव गरून्। त्यसैले म मेरी श्रीमती र छोराछोरीको जीवन सुधार गर्न जापानमा कडा परिश्रम गर्न चाहन्छु। अवश्य पनि, मेरो परिवारले पनि मलाई साथ दिन्छ, जसले मलाई बल दिन्छ।

मैले पहिले अफ्रिका र कतारमा काम गरिसकेको छु। एक समयमा, म जापान आएँ किनभने त्यहाँ निर्माण उद्योगमा जागिरका अवसरहरू थिए।

आखिर, जापानी र फिलिपिन्सका फरक व्यक्तित्व र संस्कृतिहरू छन्। जापानी मानिसहरूको व्यक्तित्व र कार्य प्रक्रियाहरूको बारेमा बिस्तारै बुझ्न थालेपछि, म मबाट के अपेक्षा गरिन्छ भनेर विचार गर्दै कार्य गर्ने प्रयास गर्छु।

कहिलेकाहीँ काम गाह्रो हुन्छ र मलाई कडा हप्काइन्छ, तर म सहज महसुस गर्छु किनभने तिनीहरूले मलाई राम्ररी सिकाउँछन् र अन्त्यसम्म मेरो हेरचाह गर्छन्।

एक विशिष्ट दक्ष विदेशी कामदार बनेर, म फिलिपिन्समा मेरो घर मर्मत गर्न र कार किन्न सक्षम भएँ। त्यही कुराले मलाई सबैभन्दा खुसी बनाउँछ।

मलाई लाग्छ जापान एउटा महान देश हो। किनभने त्यहाँ हरेक दिन काम हुन्छ र उनीहरूले मलाई राम्रो तलब दिन्छन्। त्यसैले म र मेरो परिवार घर फर्केर बाँच्न सक्छौं। जापानीहरू धेरै दयालु छन् र मलाई समस्या पर्दा सधैं मद्दत गर्न तयार छन्, जुन ठूलो मद्दत हो।

मलाई सुन्दर प्रकृति मन पर्छ र मलाई संस्कृति पनि मन पर्छ। मेरो बिदाको दिनमा, मेरो कम्पनीका अध्यक्षले मलाई जापानी तीर्थस्थलहरूमा लैजानुहुन्छ। म भगवानलाई प्रार्थनामा हात जोड्छु, र यो साँच्चै राम्रो लाग्छ।

काममा, मैले काम सुरु गर्नुअघि कसरी तयारी गर्ने र सामानहरू मिलाउनुको महत्त्व सिकें। भविष्यको लागि मेरो सपना भनेको जापानमा काम गरेर प्राप्त गरेको अनुभवलाई कम्बोडिया फर्केर आफ्नै कम्पनी सुरु गर्न प्रयोग गर्नु हो। मलाई सिभिल इन्जिनियरिङको काम मन पर्छ, त्यसैले म मेरो हालको कम्पनीले काम गरिरहेको निर्माण परियोजनासँग प्रतिस्पर्धा गर्ने ठूलो स्तरको निर्माण परियोजना लिन चाहन्छु।

मेरो हालको कम्पनीमा म सहित अन्य तीन जना प्राविधिक इन्टर्न प्रशिक्षार्थीहरू थिए। सुरुदेखि नै मसँग साथीहरू छन् भन्ने थाहा पाउँदा मलाई सहज महसुस भयो।

एक वर्षअघि, मैले जापानमा काम गर्ने भियतनामी महिलासँग विवाह गरें र शिरियाईले मलाई परिचय गराए। मेरी श्रीमती अटो पार्ट्स निर्माण उद्योगमा काम गर्छिन्। मेरी श्रीमतीको सम्झौता सकिन लागेको छ, त्यसैले उनी पहिले भियतनाम फर्कनेछिन्। मेरा बच्चाहरू छन्, त्यसैले म पनि केही वर्षमा भियतनाम फर्कने योजनामा छु।

हाम्रो कम्पनी रहेको ओकायामा सफा हावा भएको आरामदायी ठाउँ हो। माछा पनि ताजा र धेरै स्वादिष्ट छ। सबै जापानीहरू दयालु थिए र मलाई काम र जीवनको बारेमा धेरै कुरा सिकाए। त्यसैले म जापानसँग प्रेममा परें।

जब म भियतनाम फर्कन्छु, म जापानमा हासिल गरेको कार्य सीप र अनुभवलाई जापानी कम्पनीमा काम गर्न प्रयोग गर्न चाहन्छु।

सुरुमा त गाह्रो भयो किनभने म जापानी भाषा बुझ्दिनथें र कसैलाई पनि चिन्दिनथें। म जापान आएको सात वर्ष भइसक्यो, त्यसैले म यहाँको काम र जीवन दुवैमा अभ्यस्त भइसकेको छु।

यस कम्पनीमा काम गर्नुको राम्रो कुरा के हो भने मेरा सहकर्मीहरूले मलाई मेरो काम कसरी गर्ने भनेर सिकाउनुभएको छ। यो अब एक विशिष्ट दक्ष कामदारको रूपमा मेरो दोस्रो वर्ष हो, र मेरो तलब बढेको छ। सबैभन्दा राम्रो कुरा भनेको कडा परिश्रम गर्नु र राम्रो तलब पाउनु हो।

ओकायामामा रातमा शहर सुनसान हुन्छ भन्ने कुराले मलाई अचम्म लाग्यो, जुन भियतनामभन्दा फरक छ। तर मलाई एक्लो महसुस हुँदैन किनभने मेरा नजिकै साथीहरू बस्छन्। बिदाको दिनमा, म मेरा साथीहरूसँग घुम्न र उनीहरूको घरमा जापानी बियर पिउन रमाइलो गर्छु।

मेरो सपना मेरो आफ्नै देश फर्केर निर्माण कम्पनी सुरु गर्ने हो। त्यस उद्देश्यका लागि, म हाल जापानी काम गर्ने तरिका सिक्न कडा परिश्रम गरिरहेको छु।

म जापान पैसा कमाउन र काम सिक्न आएको हुँ। भियतनाममा जापानको बारेमा समाचार हेर्दा मलाई त्यहाँ सुरक्षित र राम्रो जीवन बिताउन सकिन्छ जस्तो लाग्यो।

काममा सबैजना दयालु र मिलनसार छन्। राष्ट्रपतिलाई पनि मेरो जीवनको वास्ता छ। सुरुमा, धेरै कुराहरू थिए जुन मलाई बुझिएन, जस्तै फोहोर कसरी फाल्ने र ट्राफिक नियमहरू, तर तिनीहरूले मलाई कुराहरू बुझाउन पर्याप्त दयालु थिए।

मचानकर्ताको रूपमा, मलाई मचान जम्मा गर्ने काम दिइएको छ। जापानको निर्माण उद्योग नियमहरू भियतनामको भन्दा कडा छन्। अर्कोतर्फ, मलाई लाग्छ यो राम्रो छ किनभने यसले तपाईंलाई सुरक्षित रूपमा काम गर्न अनुमति दिन्छ। मेरा सहकर्मीहरूले पनि मलाई मेरो काम कसरी गर्ने भनेर सिकाए।

मेरो लक्ष्य भनेको धेरै पैसा कमाउनु र भियतनाममा मेरो परिवारलाई सहयोग गर्नु हो। म अझै दुई वर्ष कडा परिश्रम गर्न चाहन्छु र त्यसपछि भियतनाम फर्कन चाहन्छु।

मैले त्यही देशका साथीहरूबाट सुनेको थिएँ कि "जापानमा सुन्दर दृश्यहरू र धेरै मनमोहक ठाउँहरू छन्," र "जापानी मानिसहरू दयालु छन् र तपाईंलाई जे पनि सिकाउनेछन्।" त्यसैले मैले पनि त्यहाँ जान मन लाग्यो, र जापानमा काम गर्ने निर्णय गरें।

मेरो हालको कम्पनीमा काम गर्दाको सबैभन्दा खुशीको सम्झना भनेको वर्षको अन्त्यको पार्टी हो। कम्पनीका सबैजना भेला हुन्छन्, पार्टी गर्छन् र खेल खेल्छन्। यदि हामीले जित्यौं भने, हामीले उपहार पाउने थियौं, त्यसैले त्यो साँच्चै रोमाञ्चक थियो।

मैले मेरा साथीहरूबाट सुनेको जस्तै, जापानीहरू साँच्चै दयालु हुन्छन् र तपाईंलाई जुनसुकै बेला मद्दत गर्नेछन्, त्यसैले चिन्ता लिनु पर्दैन। जापानमा काम गर्न इच्छुक तपाईंहरू सबैलाई, हामी तपाईंहरूसँग काम गर्न तत्पर छौं।