निर्माण कम्पनीमा काम गर्ने एक वरिष्ठ विदेशीबाट
एउटा कुरा

काममा, मलाई भेदभाव गरिँदैन किनभने म एक विदेशी हुँ र मलाई जापानी मानिसहरू जस्तै व्यवहार गरिन्छ। तपाईं बिदा पनि लिन सक्नुहुन्छ। कामको विषयवस्तु उस्तै छ। त्यसैले जब म काम गर्छु, मलाई मनदेखि नै जापानी जस्तो लाग्छ।

यहाँ काम गर्दा मलाई मेरा छोराछोरीलाई कलेज पठाउन सजिलो भयो। धेरै धेरै धन्यवाद। त्यसैले म मेरो जापानी भाषा र जागिर सुधार गर्न चाहन्छु ताकि म आफैंले मेरो काम पूरा गर्न सकूँ।

म फेसबुक मेसेन्जर र भिडियो कल मार्फत फिलिपिन्समा रहेको मेरो परिवारसँग सम्पर्कमा रहन्छु। "मलाई थाहा छ तिमीलाई अलि एक्लो महसुस भइरहेको छ, तर बुवाले सक्दो प्रयास गरिरहनुभएको छ, त्यसैले कृपया अझै केही समय पर्खनुहोस्!" उनले भने।

मलाई जापान जाने निर्णय गर्नुको कारण मेरो यहाँ काम गर्ने एक साथी थियो। मैले सुनेको छु कि जापानमा उत्कृष्ट निर्माण प्रविधि छ र जापानीहरू दयालु छन्। त्यसैले मैले पनि जापानमै काम गर्ने निर्णय गरें।

म हाल कागावा प्रिफेक्चरमा बस्छु। धानखेतको परिदृश्य मेरो गृहनगर भियतनामसँग मिल्दोजुल्दो छ। यो धेरै शान्त र आरामदायी छ।

मेरो लक्ष्य भनेको सीप परीक्षण स्तर १ पास गर्नु हो। र, म भियतनामबाट मेरो परिवारलाई कागावा प्रिफेक्चरमा मसँगै बस्न आमन्त्रित गर्न चाहन्छु! (※तपाईंले निर्दिष्ट सीप नम्बर २ को बसोबासको स्थिति प्राप्त गरेपछि, तपाईं आफ्नी श्रीमती र बच्चाहरूलाई जापान ल्याउन र उनीहरूसँग बस्न सक्नुहुन्छ।)

प्राविधिक इन्टर्न तालिमबाट विशिष्ट सीपहरूमा सर्दा मैले गर्न सक्ने कामहरूको दायरा बढेको छ। म ब्लुप्रिन्ट पढ्नमा धेरै राम्रो भएको छु। म पनि ब्लूप्रिन्ट कसरी बनाउने भनेर सिक्न चाहन्छु! हाम्रो बिदाको दिनमा, हामी सबै बाहिर जान्छौं र होक्काइडोमा रमाइलो गर्छौं। पढाइको कुरा गर्दा, फोरम्यानले सोधेमा मलाई जे पनि सिकाउनुहुन्छ, त्यसैले म प्रायः उनलाई प्रश्नहरू सोध्छु, तर उनले साइटमा म कसरी काम गर्छु भनेर अवलोकन गर्छन् र तदनुसार मेरो मूल्याङ्कन गर्छन्, त्यसैले म कम्पनीलाई विश्वास गर्न सक्छु र मनको शान्तिका साथ काम गर्न सक्छु।

मेरा मनपर्ने जापानी खानाहरू याकिनिकु, सुशी र रामेन हुन्।

अब मसँग एउटा विशेष सीप भएकोले, मैले सबैबाट अझ बढी विश्वास प्राप्त गरेको छु। म प्राविधिक इन्टर्न प्रशिक्षार्थी हुँदा जस्तो नभई, मलाई विभिन्न कामहरू दिइन्थ्यो। मलाई आवश्यक परेकोमा म खुसी छु।

काम पछि, म कामसँग सम्बन्धित सामग्री र इन्टरनेट प्रयोग गरेर हरेक दिन एक घण्टा जापानी भाषा अध्ययन गर्छु। जापानी शिल्पकारहरूसँगको कुराकानीबाट पनि म धेरै कुरा सिक्छु।

सुरुमा त मलाई जापानीहरूले फोहोर छुट्याउने तरिका देखेर अचम्म लाग्यो। तर अब म चीजहरू व्यवस्थित राख्ने प्रयास गर्छु। मैले जापानी कार्यशैलीबाट पनि धेरै कुरा सिकें, जस्तै समयनिष्ठ हुनु र स-साना कुराहरू पनि रिपोर्ट गर्नु।

भियतनाममा, वृद्धवृद्धाहरूलाई सम्मान गर्नु सामान्य हो, त्यसैले जब म कसैको कामका औजारहरू बोक्थें, तिनीहरू धेरै खुसी हुन्थे। काममा, मैले मेरो दिमाग धेरै प्रयोग गर्नुपर्छ किनभने मैले धेरै गणना गर्नुपर्छ। घर पुगेपछि कहिलेकाहीँ म कामको बारेमा सोच्छु, तर मेरा छात्रावासका साथीहरूले मलाई मद्दत गर्छन्, त्यसैले यो ठूलो कुरा होइन। । अब म मेरो कामको बारेमा थप जान्न चाहन्छु!

पैसा बचत गर्न म आफ्नै कपाल रंगाउँछु। भियतनाममा मेरो परिवारले बनाएका हस्तनिर्मित मास्कहरू म धेरै मन पराउँछु। मेरा साथीहरूको समूह बढ्दै छ र म साप्पोरोमा रमाइलो गर्दैछु। हामी फरक-फरक राष्ट्रियताका भए पनि, हामी सबै साप्पोरो स्टेशनमा भेला हुन्छौं।