ពី ជនបរទេស ជាន់ ខ្ពស់ ធ្វើការ ក្នុង ក្រុមហ៊ុន សំណង់
រឿងមួយ។

ខ្ញុំ មក ប្រទេស ជប៉ុន ដោយ សារ តែ ខ្ញុំ ចង់ ជួយ គ្រួសារ របស់ ខ្ញុំ និង រៀន អ្វី ៗ ផ្សេង ៗ ពេល រស់ នៅ និង ធ្វើ ការ។
ពេលខ្ញុំមកទីនេះដំបូង ខ្ញុំមិនដឹងថាត្រូវជិះរថភ្លើងដោយរបៀបណា ហើយក៏ពិបាកដែរ ប៉ុន្តែមនុស្សនៅកន្លែងធ្វើការមានចិត្តល្អបង្ហាញខ្ញុំពីរបៀបជិះរថភ្លើង ហើយឥឡូវនេះខ្ញុំអាចជិះរថភ្លើងដោយខ្លួនឯងបាន។

ដំបូង ខ្ញុំ បាន ធ្វើ ខុស ជាមួយ នឹង វិធី រុំ បំពង់ ប៉ុន្តែ មនុស្ស វ័យ ចំណាស់ ជនជាតិ ជប៉ុន របស់ ខ្ញុំ មិន ខឹង ទេ ហើយ បាន បង្រៀន ខ្ញុំ ដោយ ចិត្ត ល្អ ថា "អ្នក គួរ ដាក់ វា នៅ ទីនេះ"។ ខ្ញុំ បាន ទទួល ពរ ដោយ កន្លែង ធ្វើ ការ ដ៏ អស្ចារ្យ ហើយ វា មាន រយៈ ពេល ជិត ប្រាំមួយ ឆ្នាំ ហើយ ចាប់ តាំង ពី ខ្ញុំ បាន ចាប់ ផ្តើម នៅ ទីនេះ។

ចាប់តាំងពីក្លាយជាបុគ្គលិកដែលមានជំនាញច្បាស់លាស់ ខ្ញុំអាចទទួលបានបទពិសោធន៍ក្នុងការងារផ្សេងៗ ហើយខ្ញុំក៏ទទួលបានប័ណ្ណបើកបរផងដែរ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំទៅទិញទំនិញនៅក្នុងឡានរបស់ក្រុមហ៊ុន។

នៅ ថ្ងៃ ឈប់ សម្រាក ខ្ញុំ ចូល ចិត្ត ដើរ លេង នៅ សួន ច្បារ ធំៗ និង មើល សត្វ។
ខ្ញុំកំពុងទន្ទឹងរង់ចាំការទាក់ទងជាមួយប្រពន្ធថ្មីរបស់ខ្ញុំ។ គោលដៅរបស់ខ្ញុំគឺទៅរស់នៅជាមួយគ្នានៅប្រទេសជប៉ុននៅថ្ងៃណាមួយ។

ពេល មក ជប៉ុន ខ្ញុំ មិន សូវ យល់ ភាសា ជប៉ុន ច្រើន ទេ ហើយ បារម្ភ បន្តិច។ ប៉ុន្តែ ប្រជាជន ជប៉ុន នៅ ក្រុមហ៊ុន របស់ ខ្ញុំ មាន ចិត្ត ល្អ ហើយ យើង លេងសើច នៅ កន្លែង ធ្វើការ ដូច្នេះ ខ្ញុំ កំពុង តែ សប្បាយ។ ពេល ខ្លះ យើង ខឹង ប៉ុន្តែ ក្រោយ ពី ធ្វើ ការ យើង ទាំង អស់ គ្នា សើច ហើយ ចំណាយ ពេល ជាមួយ គ្នា។

បច្ចុប្បន្នខ្ញុំកំពុងសិក្សាពីរបៀបធ្វើការជាមួយ urethane នៅក្នុងការងារអ៊ីសូឡង់កម្ដៅ។ តាំង ពី ខ្ញុំ ក្លាយ ជា បុគ្គលិក ជំនាញ មួយ រូប ប្រាក់ ខែ របស់ ខ្ញុំ បាន កើន ឡើង ហើយ កម្រិត ការងារ របស់ ខ្ញុំ ក៏ មាន ដែរ។ ខ្ញុំ ខំ ប្រឹង ប្រែង ក្លាយ ជា មេការ នៅ ថ្ងៃ ណា មួយ។

រឿងមួយដែលខ្ញុំកត់សម្គាល់ខុសគ្នារវាងជប៉ុន និងវៀតណាមគឺចំនួនកង់។ ខ្ញុំ ភ្ញាក់ ផ្អើល ពេល ឃើញ មនុស្ស ជា ច្រើន ជិះ កង់ នៅ ប្រទេស ជប៉ុន មិន ត្រឹម តែ សិស្ស ប៉ុណ្ណោះ ទេ ប៉ុន្តែ ក៏ មាន មនុស្ស ពេញ វ័យ ដែរ។

នៅថ្ងៃសម្រាក ខ្ញុំបានទៅ Tokyo Tower។ ចាប់ពីពេលនេះតទៅ ខ្ញុំចង់ទៅកន្លែងផ្សេងៗដូចជា ភ្នំហ្វូជី សមុទ្រ និងអូសាកា។
ខ្ញុំធ្វើម្ហូបដោយខ្លួនឯងនៅផ្ទះ ហើយម្ហូបពិសេសរបស់ខ្ញុំគឺ "Yasaiitame" ធ្វើជាមួយស្ពៃក្តោប ប៉េងប៉ោះ និងសាច់!

បន្ទាប់ ពី បាន បម្រើ យោធា នៅ ប្រទេស វៀតណាម ខ្ញុំ បាន មក ប្រទេស ជប៉ុន តាម រយៈ ការ ណែនាំ របស់ បងប្អូន ជីដូនមួយ របស់ ខ្ញុំ។ ថ្វីត្បិតតែខ្ញុំជឿជាក់លើកម្លាំងកាយ ប៉ុន្តែការងារដំបូងរបស់ខ្ញុំជាកម្មករសំណង់គឺពិបាកណាស់។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារសេចក្តីសប្បុរស និងការណែនាំរបស់អ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំអាចទទួលបានវាយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ឥឡូវនេះខ្ញុំរស់នៅក្នុងផ្ទះក្រុមហ៊ុនជាមួយចាស់ទុំ និងបងប្អូនជីដូនមួយជនជាតិវៀតណាមរបស់ខ្ញុំ ហើយថ្ងៃរបស់ខ្ញុំមានភាពរស់រវើក និងរីករាយ។

អ្នកនៅក្រុមហ៊ុនក៏មានចិត្តល្អដែរ ហើយថ្មីៗនេះក្រុមហ៊ុនបានទិញតុប៊ីយ៉ាឱ្យយើង ដូច្នេះហើយយើងទាំងអស់គ្នាចូលចិត្តលេងវាណាស់។ ប្រភេទនៃការចងចាំទាំងនេះគឺជាអ្វីដែលជំរុញឱ្យខ្ញុំធ្វើការ។

នៅថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំរីករាយនឹងការដើរលេងនៅខេត្ត Aichi និងការដើរទិញឥវ៉ាន់។ ខ្ញុំចូលចិត្តស៊ូស៊ី និងសាច់អាំង ហើយជាពិសេសខ្ញុំចូលចិត្តស្រាបៀរជប៉ុន។

ខ្ញុំ សង្ឃឹម ថា នឹង រៀបការ ជាមួយ ស្ត្រី ជនជាតិ ជប៉ុន នៅ ថ្ងៃ ណាមួយ ហើយ រស់នៅ ក្នុង ប្រទេស ជប៉ុន ឱ្យ បាន យូរ តាម ដែល អាច ធ្វើ ទៅ បាន។

មូលហេតុ ដែល ខ្ញុំ មក ជប៉ុន គឺ ដោយសារ ខ្ញុំ ចង់ រក ប្រាក់ ចិញ្ចឹម គ្រួសារ។ បងប្អូនជីដូនមួយរបស់ខ្ញុំបានណែនាំប្រទេសជប៉ុនដល់ខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំបានពិនិត្យមើលវា ហើយឃើញថាវាជាកន្លែងស្អាត ប្រជាជនមានចិត្តល្អ ហើយប្រាក់ខែក៏សមរម្យ ដូច្នេះខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តធ្វើការនៅទីនេះ។

ដំបូង ឡើយ ខ្ញុំ មិន យល់ ភាសា ជប៉ុន ទេ ការងារ លំបាក ហើយ ខ្ញុំ មិន អាច ស៊ាំ នឹង ជីវិត ប្រចាំ ថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែ មនុស្ស ជុំវិញ ខ្ញុំ បាន បង្រៀន ខ្ញុំ ច្រើន ហើយ ឥឡូវ ខ្ញុំ មាន ទំនុក ចិត្ត កាន់ តែ ច្រើន ក្នុង ការងារ របស់ ខ្ញុំ។ ឥឡូវ នេះ ខ្ញុំ អាច ធ្វើ ការ តែ ម្នាក់ ឯង បាន ហើយ ខ្ញុំ មាន អារម្មណ៍ ថា សម្រេច បាន ហើយ។

អ្វីដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលបំផុតអំពីប្រទេសជប៉ុនគឺ "វប្បធម៌ជួរ" ។ ខ្ញុំ គិត ថា វា ជា ការ ល្អ ដែល មនុស្ស ចាំ តម្រង់ ជួរ យ៉ាង ត្រឹម ត្រូវ សូម្បី តែ នៅ ផ្សារ ទំនើប។ នេះ ជា ទម្លាប់ ដែល មិន មាន នៅ ក្នុង ប្រទេស វៀតណាម ដូច្នេះ ខ្ញុំ គិត ថា វា ជា អ្វី ដែល យើង គួរ រៀន ពី ប្រទេស ជប៉ុន។

ខ្ញុំចូលចិត្តហ្គីដុន (ចានសាច់គោ) និងណាតូ (សណ្តែកសៀងដែលមានជាតិ fermented) ជាអាហារជប៉ុន។ ទៅថ្ងៃអនាគត ខ្ញុំចង់ក្លាយជាមន្ត្រីជំនាញជាក់លាក់ (ជំនាញលេខ២) ហើយរស់នៅប្រទេសជប៉ុនរយៈពេលវែងជាង។

ពេល នេះ ខ្ញុំ មាន ជំនាញ ជាក់លាក់ ប្រាក់ ខែ ខ្ញុំ បាន កើន ឡើង ហើយ ខ្ញុំ អាច ចិញ្ចឹម គ្រួសារ បាន កាន់ តែ ប្រសើរ។
បច្ចុប្បន្នខ្ញុំកំពុងសិក្សាដើម្បីទទួលបានជំនាញជាក់លាក់លេខ 2។ បន្ទាប់ពីធ្វើការ ខ្ញុំប្រើស្មាតហ្វូនរបស់ខ្ញុំនៅលើរថភ្លើងដើម្បីរៀនអក្សរកាន់ជី និងសិក្សាដោយប្រើកម្មវិធីភាសាជប៉ុន។

មនុស្សគ្រប់គ្នានៅក្នុងក្រុមហ៊ុនមានចិត្តល្អ ហើយប្រធានក៏ប្រព្រឹត្តចំពោះបុគ្គលិករបស់គាត់ដោយការគោរពផងដែរ។ ការចងចាំដ៏ល្អបំផុតរបស់ខ្ញុំគឺនៅពេលដែលប្រធានាធិបតីបានជួយខ្ញុំផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ នៅពេលដែលខ្ញុំត្រលប់ទៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីដើម្បីរៀបការ។ អរគុណដល់គាត់ ខ្ញុំអាចរៀបការបាន ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ជំរុញចិត្តឱ្យត្រលប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញ ហើយព្យាយាមឱ្យអស់ពីសមត្ថភាពម្តងទៀត។

នៅ ថ្ងៃ ឈប់ សម្រាក ខ្ញុំ លេង ហ្វូតសាល ជាមួយ មិត្ត ភក្តិ ឥណ្ឌូនេស៊ី របស់ ខ្ញុំ។ នៅតំបន់ Kanto មានការប្រកួតសម្រាប់តែជនជាតិឥណ្ឌូនេស៊ីប៉ុណ្ណោះ ហើយខ្ញុំចូលចិត្តលេងនៅទីនោះ។ ខ្ញុំចូលចិត្តម្ហូបជប៉ុនទាំងអស់ ប៉ុន្តែខ្ញុំស្អប់ណាតូ។

ក្តីស្រមៃរបស់ខ្ញុំគឺចង់បន្តធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន សន្សំប្រាក់ ហើយថ្ងៃណាមួយចាប់ផ្តើមក្រុមហ៊ុនសាងសង់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំនៅឥណ្ឌូនេស៊ី។

មូលហេតុ ដែល ខ្ញុំ មក ជប៉ុន គឺ ដោយសារ មាន មិត្ត ម្នាក់ ណែនាំ ខ្ញុំ ឲ្យ ស្គាល់ ភ្នាក់ងារ ផ្ញើ ។ ដោយសារខ្ញុំស្រលាញ់វប្បធម៌ និងគំនូរជីវចលរបស់ជប៉ុន ខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តទៅប្រទេសជប៉ុនភ្លាមៗ។
នៅកន្លែងធ្វើការ វាពិបាកសម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការអានប្លង់មេ ហើយវាត្រូវការពេលយូរដើម្បីរៀនតួអក្សរកានជីជាពិសេស។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ រៀន បន្តិច ម្តងៗ ហើយ ប្រឹង អស់ ពី សមត្ថភាព។

ពេល ខ្ញុំ ចាប់ ផ្តើម ធ្វើ ការ នៅ ក្រុម ហ៊ុន ដំបូង មនុស្ស នៅ ជុំវិញ ខ្ញុំ មើល ទៅ គួរ ឲ្យ ខ្លាច។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំនិយាយជាមួយពួកគេ ពួកគេពិតជាចិត្តល្អ ហើយពន្យល់ពីការងារ និងជីវិតនៅប្រទេសជប៉ុនដល់ខ្ញុំយ៉ាងលម្អិត។ ឥឡូវនេះខ្ញុំអាចធ្វើការដោយសន្តិភាពនៃចិត្ត។

នៅ ថ្ងៃ ឈប់ សម្រាក ខ្ញុំ ចូល ចិត្ត ដើរ លេង នៅ សួន ច្បារ ឬ ទៅ ស្ទូច ត្រី ក្នុង ទន្លេ។ អាហារដែលខ្ញុំចូលចិត្តគឺអន្ទង់ ប៉ុន្តែវាមានតម្លៃថ្លៃ ដូច្នេះខ្ញុំមិនបានញ៉ាំវាញឹកញាប់ទេ។
គោល ដៅ របស់ ខ្ញុំ សម្រាប់ អនាគត គឺ សង់ ផ្ទះ បង្កើត គ្រួសារ និង បញ្ជូន កូន ទៅ រៀន នៅ មហាវិទ្យាល័យ។

មុន មក ជប៉ុន ខ្ញុំ ធ្វើ ការ ផ្នែក សំណង់ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ ឮ ថា បច្ចេកវិទ្យា នៅ ជប៉ុន កាន់ តែ ជឿនលឿន ទើប ខ្ញុំ សម្រេច ចិត្ត ទៅ ធ្វើ ការ នៅ ប្រទេស ជប៉ុន។ ខ្ញុំ រីករាយ នឹង ការ បង្រៀន អ្វី ដែល ថ្មី ជា រៀង រាល់ ថ្ងៃ នៅ កន្លែង ធ្វើ ការ ហើយ ខ្ញុំ ចំណាយ ពេល ដើម្បី រៀន កិច្ចការ លំបាក។ ជាពិសេស ដោយសារយើងមិនតែងតែធ្វើរឿងដដែលៗ វាជាការចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការគិតពីវិធីធ្វើផ្សេងៗគ្នារាល់ពេល។

មនុស្សនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនមានចិត្តល្អ ហើយបង្រៀនខ្ញុំមិនត្រឹមតែអំពីការងារប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងអំពីជីវិតទៀតផង។ នៅពេលខ្ញុំមកប្រទេសជប៉ុនដំបូង ខ្ញុំមិនដឹងអ្វីទាំងអស់ ហើយក៏មិនដឹងថាការជក់បារីពេលដើរត្រូវបានហាមឃាត់ដែរ។ ប៉ុន្តែ មនុស្ស ជុំវិញ ខ្ញុំ បាន បង្រៀន ខ្ញុំ ពី សុជីវធម៌ ហើយ ខ្ញុំ អាច ស៊ាំ នឹង ច្បាប់ ជប៉ុន។

នៅ ថ្ងៃ ឈប់ សម្រាក ខ្ញុំ ដើរ លេង ជាមួយ មិត្តភ័ក្ដិ និង អាន តុក្កតា។ អាហារ ដែល ខ្ញុំ ចូលចិត្ត នៅ ជប៉ុន គឺ បាយ បំពង។ គោលដៅអនាគតរបស់ខ្ញុំគឺត្រលប់ទៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីវិញ ហើយចាប់ផ្តើមក្រុមហ៊ុនសំណង់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំចង់ប្រើអ្វីដែលខ្ញុំបានរៀននៅប្រទេសជប៉ុនដើម្បីបង្កើតក្រុមហ៊ុនដែលអាចទទួលយកការងារធំៗបាន។

ខ្ញុំ ក៏ បាន ធ្វើ ការ ជា ជាង រន្ទា នៅ ប្រទេស វៀតណាម ដែរ ហើយ របៀប ដែល ពួកគេ គិត អំពី សុវត្ថិភាព គឺ ខុស ពី ប្រទេស ជប៉ុន ទាំង ស្រុង។ នៅប្រទេសជប៉ុន មាននីតិវិធីការងារដែលបានកំណត់យ៉ាងច្បាស់លាស់ ដូចជាការប្រមូលសម្ភារៈ និងការពិនិត្យមើលកន្លែងមុនពេលចាប់ផ្តើមការងារ ហើយខ្ញុំគិតថាវាល្អណាស់ដែលសុវត្ថិភាពមកមុន។

បន្ទាប់ពីក្លាយជាបុគ្គលិកដែលមានជំនាញច្បាស់លាស់ ប្រាក់បៀវត្សរ៍របស់ខ្ញុំកើនឡើង ក្រុមហ៊ុនមានការរំពឹងទុកច្រើន ហើយខ្ញុំរីករាយដែលមានមនុស្សចាស់ និងសហការីជាច្រើន។ គាត់បានបង្រៀនខ្ញុំច្រើនអំពីការងារ និងជីវិត។ ទីក្រុង របស់ ជប៉ុន ស្អាត ណាស់ ហើយ ខ្ញុំ ចូល ចិត្ត ភាព ស្ងប់ស្ងាត់។

នៅថ្ងៃសម្រាករបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំចូលចិត្តញ៉ាំអាហារជាមួយមិត្តភ័ក្តិ និងញ៉ាំការីជប៉ុន ស៊ូស៊ី និងសាស៊ីមី (ជាពិសេសត្រីសាម៉ុង)។ ខ្ញុំ ក៏ ត្រូវ បាន ជួយ ជា ច្រើន ដង ដោយ ចិត្ត សប្បុរស របស់ ប្រជាជន ជប៉ុន ជា ឧទាហរណ៍ ដោយ ប្រគល់ កាបូប ដែល ខ្ញុំ បាន បាត់ ពីរ ដង មក វិញ។

ខ្ញុំមានបំណងបន្តរស់នៅប្រទេសជប៉ុន។ ប្រពន្ធខ្ញុំក៏ធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុនដែរ ដូច្នេះខ្ញុំសង្ឃឹមថានឹងបន្តរស់នៅប្រកបដោយផាសុកភាពជាមួយគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។

ខ្ញុំបានមកប្រទេសជប៉ុនក្នុងឆ្នាំ 2018 ។ វាកាន់តែងាយស្រួលធ្វើការឥឡូវនេះ ដែលស្ថានភាពរបស់ខ្ញុំបានផ្លាស់ប្តូរពីអ្នកហាត់ការបច្ចេកទេសទៅជំនាញជាក់លាក់ ហើយជួរនៃការងារដែលមានបានពង្រីក។ ខ្ញុំ មាន គោល បំណង សម្រាប់ ការ បញ្ជាក់ ជំនាញ ជាក់លាក់ ព្រោះ ខ្ញុំ ចង់ បាន ការងារ ដែល នឹង ផ្តល់ ប្រាក់ ចំណូល ស្ថិរភាព សម្រាប់ គ្រួសារ របស់ ខ្ញុំ។

មានថ្ងៃក្តៅ និងថ្ងៃត្រជាក់នៅកន្លែងធ្វើការ ហើយវាអាចពិបាក ប៉ុន្តែវាជាផ្លូវដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើសដោយខ្លួនឯង ដូច្នេះខ្ញុំចង់ធ្វើឱ្យអស់ពីសមត្ថភាពរហូតដល់ទីបញ្ចប់។ ខ្ញុំ មាន អនុស្សាវរីយ៍ ដ៏ រីករាយ នៃ ដំណើរ កម្សាន្ត ក្រុមហ៊ុន ចុង ឆ្នាំ របស់ យើង ជា កន្លែង ដែល យើង បាន ទៅ ទស្សនា ប្រាសាទ ជប៉ុន និង មាន ពេល វេលា ដ៏ រីករាយ ជាមួយ មិត្ត រួម ការងារ របស់ យើង។

ខ្ញុំចូលចិត្តអាហារជប៉ុនទាំងអស់ ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំចូលចិត្តគឺស៊ូស៊ី និងអ៊ូដុង។ ខ្ញុំចូលចិត្តស្រាបៀរជប៉ុនព្រោះវាងាយស្រួលផឹកជាងស្រាបៀរវៀតណាម។

គ្រួសាររបស់ខ្ញុំនៅវៀតណាមក៏គាំទ្រការប្រឈមរបស់ខ្ញុំនៅប្រទេសជប៉ុនផងដែរ។ គោលដៅរបស់ខ្ញុំគឺឆ្លងផុតទិដ្ឋាការជំនាញលេខ 2 ហើយបន្តធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន។

ពេល មក ជប៉ុន ដំបូង ខ្ញុំ មិន សូវ យល់ ភាសា ជប៉ុន ទេ ហើយ ពិបាក ធ្វើ ការ ដែរ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ គ្រប់គ្នានៅកន្លែងធ្វើការមានចិត្តល្អក្នុងការបង្រៀនខ្ញុំ ហើយបន្តិចម្ដងៗខ្ញុំអាចធ្វើការងារបាន។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់នៅពេលដែលខ្ញុំត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើការដោយឯករាជ្យជាលើកដំបូង។

ចាប់តាំងពីក្លាយជាកម្មករជំនាញច្បាស់លាស់ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែលប្រាក់ខែរបស់ខ្ញុំបានកើនឡើង ប៉ុន្តែអ្វីដែលល្អបំផុតនោះគឺថា ឥឡូវនេះខ្ញុំអាចធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុនបានរយៈពេលយូរ។ ការងារនៅប្រទេសជប៉ុនមានសុវត្ថិភាព និងមានច្បាប់តឹងរឹង ដូច្នេះអ្នកអាចធ្វើការដោយសន្តិភាពនៃចិត្ត។

នៅ ថ្ងៃ ឈប់ សម្រាក ខ្ញុំ ចូល ចិត្ត ដើរ លេង នៅ សួន ច្បារ ឬ ដើរ ទិញ ឥវ៉ាន់ ជាមួយ មិត្តភ័ក្ដិ។ ការងាររបស់ខ្ញុំរវល់ ហើយខ្ញុំមិនមានពេលច្រើនទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់បន្តការសិក្សាភាសាជប៉ុនឱ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។
តាំង ពី មក ខេត្ត Kagawa អ៊ូដុង បាន ក្លាយ ជា អាហារ ដែល ខ្ញុំ ចូលចិត្ត។ ខ្ញុំចូលចិត្តញ៉ាំវាជាមួយ tempura មាន់ពីលើ។

គោលដៅរបស់ខ្ញុំនាពេលអនាគតគឺត្រូវប្រឡងជាប់ ជំនាញលេខ២។ ក្តីស្រមៃរបស់ខ្ញុំគឺចង់សាងសង់ផ្ទះនៅប្រទេសជប៉ុននៅថ្ងៃណាមួយ។

មូលហេតុ ដែល ខ្ញុំ សម្រេចចិត្ត ទៅ ធ្វើការ នៅ ប្រទេស ជប៉ុន គឺ ដោយសារ ខ្ញុំ ចង់ ចាប់ផ្តើម ភោជនីយដ្ឋាន ផ្ទាល់ខ្លួន នៅ ឥណ្ឌូនេស៊ី ។
តាម ពិត ខ្ញុំ ចាប់ ផ្តើម បើក ហាង ម្តង ហើយ ប៉ុន្តែ មិន បាន សម្រេច។ ដូច្នេះ ហើយ ខ្ញុំ សម្រេច ចិត្ត ចាប់ យក ការងារ បច្ចុប្បន្ន របស់ ខ្ញុំ ដើម្បី រក ប្រាក់ បាន ច្រើន ទើប ខ្ញុំ អាច បើក ហាង ផ្ទាល់ ខ្លួន ម្ដង ទៀត។

ចាប់តាំងពីក្លាយជាកម្មករជំនាញជាក់លាក់មក ខ្ញុំត្រូវបានបង្រៀនជាច្រើន ហើយចំណេះដឹងរបស់ខ្ញុំអំពីឧស្សាហកម្មសំណង់បានកើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់។
ខ្ញុំក៏ដឹងគុណក្រុមហ៊ុនដែរ ព្រោះប្រាក់ខែល្អណាស់ បើប្រៀបធៀបនឹងអ្វីដែលខ្ញុំទទួលបាននៅឥណ្ឌូនេស៊ី។

បន្ទាប់ពីធ្វើការពីរបីឆ្នាំទៀត ខ្ញុំមានគម្រោងបើកភោជនីយដ្ឋានម្តងទៀតនៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី។
មុខម្ហូបសំខាន់គឺម្ហូបជ្វា ប៉ុន្តែម្ហូបជប៉ុនក៏ពេញនិយមនៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីដែរ។
អ្នកក៏អាចបម្រើ ramen ឬ udon!

ប្រហែល 10 ឆ្នាំមុន ខ្ញុំពិបាករកការងារធ្វើនៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ដូច្នេះហើយខ្ញុំសម្រេចចិត្តទៅធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន។
ខ្ញុំបានលឺថាឧស្សាហកម្មសំណង់របស់ជប៉ុនមានបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់ ដូច្នេះខ្ញុំចង់ស្វែងយល់បន្ថែមអំពីវា។

បន្ទាប់មក នៅពេលដែលខ្ញុំមកប្រទេសជប៉ុន ហើយចាប់ផ្តើមធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនបច្ចុប្បន្នរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានដឹងថា មនុស្សនៅទីនោះក៏ត្រូវការជំនួយរបស់យើងដែរ។
ម្យ៉ាងទៀត ចាស់ៗរបស់ខ្ញុំបានបង្រៀនខ្ញុំច្រើនយ៉ាងអំពីការងារ ដូច្នេះខ្ញុំអាចធ្វើការដោយអារម្មណ៍នៃការបំពេញ។

នៅ ថ្ងៃ ឈប់ សម្រាក ខ្ញុំ ទៅ ស្ទូច ត្រី ជាមួយ មនុស្ស ចាស់ ពី កន្លែង ធ្វើការ។
បាស សមុទ្រ ត្រូវ បាន ចាប់ បាន ក្នុង ទឹក ជប៉ុន ហើយ គេ យក វា ទៅ ចៀន និង បរិភោគ។
ពិតជាឆ្ងាញ់ ហើយឆ្ងាញ់ទៀត!