ពី ជនបរទេស ជាន់ ខ្ពស់ ធ្វើការ ក្នុង ក្រុមហ៊ុន សំណង់
រឿងមួយ។

ការធ្វើការនៅក្នុងឧស្សាហកម្មសំណង់គឺជាសេចក្តីរីករាយមួយ ដោយសារតែអ្នកទទួលបានដើម្បីបង្កើតវត្ថុ។
បន្ទាប់ ពី មក ប្រទេស ជប៉ុន ខ្ញុំ ត្រូវ បាន មិត្ត រួម ការងារ ជាន់ ខ្ពស់ របស់ ខ្ញុំ គឺ Ron-san បង្រៀន ពី របៀប ធ្វើ ការងារ របស់ ខ្ញុំ។ ដោយសារកន្លែងដែលខ្ញុំរស់នៅប្រទេសវៀតណាមគឺនៅជិតនោះ ពួកគាត់បានជួយខ្ញុំដោយសប្បុរស ដូច្នេះសម្ភារៈងាយស្រួលយល់ ហើយខ្ញុំអាចរៀនបានយ៉ាងរលូន។

ការចងចាំដ៏រីករាយបំផុតមួយនៃពេលវេលារបស់ខ្ញុំនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនគឺការដឹកមីកូស៊ី (ទីសក្ការបូជាចល័ត) នៅក្នុងពិធីបុណ្យមួយ។
យើងទាំងអស់គ្នាបានពាក់អាវដ៏រីករាយ សម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណីជប៉ុន ហើយបានចូលរួមជាមួយប្រជាជនជប៉ុន ដោយដឹកមីកូស៊ី ដែលត្រូវបានគេនិយាយថាជាយានជំនិះសម្រាប់ព្រះ។
ហើយការរត់ឆ្លងកាត់ទីក្រុងគឺជាបទពិសោធន៍ដ៏រីករាយ។

បច្ចុប្បន្នខ្ញុំកំពុងសិក្សាដើម្បីក្លាយជាកម្មករជំនាញលេខ២ ហើយអ្នកគ្រប់គ្នានៅក្នុងក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្ញុំកំពុងគាំទ្រខ្ញុំ។
ខ្ញុំសង្ឃឹមថានឹងបំពេញតាមការរំពឹងទុករបស់អ្នក និងសម្រេចបាននូវគោលដៅរបស់អ្នក។

គោលបំណងសំខាន់របស់ខ្ញុំក្នុងការមកប្រទេសជប៉ុនគឺដើម្បីស្វែងយល់អំពីវប្បធម៌នៃប្រទេសនេះតាមរយៈការទស្សនាទីក្រុងរបស់ប្រទេសជប៉ុន និងបទពិសោធន៍ជីវិតនៅទីនោះ។
មិនដូចស្រុកខ្ញុំទេ ទន្លេស្អាតណាស់ ហើយគ្មានសំរាមនៅលើដី។ ខ្ញុំចង់ឃើញធម្មជាតិ និងទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាតបែបនេះ។
ហើយ ពេល ខ្ញុំ ទៅ ដល់ ទី នោះ ខ្ញុំ ភ្ញាក់ ផ្អើល ព្រោះ វា ស្អាត ដូច ខ្ញុំ ធ្លាប់ ឮ។

ខ្ញុំក៏ស្រលាញ់ anime ជប៉ុនដែរ ហើយបានមើលរឿង "Doraemon" និង "One Piece" តាំងពីខ្ញុំនៅតូច។
ខ្ញុំចង់មើល anime ជាច្រើននៅប្រទេសជប៉ុន ប៉ុន្តែដោយសារខ្ញុំធ្វើការខ្លាំងនៅពេលនេះ ខ្ញុំមិនអាចមើលបានច្រើនទេ។
ខ្ញុំ កំពុង ព្យាយាម ក្លាយ ជា មនុស្ស ចាស់ ដែល កូន ចៅ របស់ ខ្ញុំ អាច មើល បាន ដូច្នេះ ខ្ញុំ នឹង អត់ធ្មត់ មួយ រយៈ។

មួយវិញទៀត ពេលនេះខ្ញុំកំពុងធ្វើការយ៉ាងលំបាកលើភាសាជប៉ុន។
ខ្ញុំពូកែស្តាប់ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនសូវពូកែនិយាយទេ។
សិស្សច្បងដែលកំពុងបង្រៀនខ្ញុំ ការងាររបស់ខ្ញុំនិយាយជាគ្រាមភាសា Kagoshima ដែលធ្វើឱ្យវាពិបាកចងចាំបន្តិច ប៉ុន្តែទីបំផុតខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមយល់វាថ្មីៗនេះ។
នៅពេលដែលអ្នកស៊ាំនឹងវា ខ្ញុំប្រាកដថាអ្នកនឹងយល់វាផងដែរ។
យើងកំពុងរង់ចាំអ្នកនៅ Kagoshima ។

ខ្ញុំ មក ជប៉ុន ព្រោះ ខ្ញុំ ចង់ ឃើញ ថា តើ អ្វីៗ ត្រូវ ធ្វើ យ៉ាង ណា។ អ្នកស្គាល់គ្នារបស់ខ្ញុំម្នាក់បានមកប្រទេសជប៉ុនដើម្បីធ្វើការ ហើយខ្ញុំពិតជាចាប់អារម្មណ៍ដើម្បីស្វែងយល់បន្ថែមអំពីរចនាប័ទ្មការងាររបស់ប្រទេសជប៉ុនដែលខុសពីប្រទេសកំណើតរបស់គាត់គឺប្រទេសហ្វីលីពីនជាមួយនឹងការបញ្ជាទិញសម្រាប់ការបំពេញការងារ និងច្បាប់តឹងរឹងសម្រាប់ការងារដោយសុវត្ថិភាព។

ពេលខ្ញុំមកជប៉ុនដំបូង ខ្ញុំបារម្ភខ្លាចប្រជាជនជប៉ុននៅជុំវិញខ្ញុំមិននិយាយជាមួយខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំជាជនបរទេស។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រធាន និងមនុស្សចាស់របស់ខ្ញុំបាននិយាយមកកាន់ខ្ញុំដោយចិត្តល្អ ដូច្នេះខ្ញុំឆាប់អាចធ្វើការដោយសន្តិភាពនៃចិត្ត។

ពួកគេបង្រៀនខ្ញុំដើម្បីឱ្យខ្ញុំយល់អំពីការងារ ហើយអ្នកគ្រប់គ្នានៅក្នុងក្រុមហ៊ុនជួយខ្ញុំសិក្សាដើម្បីទទួលបានគុណវុឌ្ឍិ។
នៅឆ្នាំ 2021 ខ្ញុំអាចទទួលបានវិញ្ញាបនប័ត្របច្ចេកទេសថ្នាក់ទីពីរ។
គោលដៅ បច្ចុប្បន្ន របស់ ខ្ញុំ គឺ បន្ត ធ្វើ ការ យ៉ាង លំបាក នៅ ប្រទេស ជប៉ុន ហើយ ចាប់ ផ្តើម ក្រុមហ៊ុន ផ្ទាល់ ខ្លួន។

ខ្ញុំបានមកប្រទេសជប៉ុនក្នុងឆ្នាំ 2017 ដោយសារតែខ្ញុំចង់ជួយឪពុក និងម្តាយរបស់ខ្ញុំនៅប្រទេសហ្វីលីពីន។
វាទាំងអស់បានចាប់ផ្តើមនៅពេលដែលមិត្តម្នាក់ដែលធ្វើការជាជាងឈើបានប្រាប់ខ្ញុំថាមានការងារល្អជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន។

ការងារបេតុងពង្រឹងគឺពិបាក ហើយពេលខ្លះក៏ពិបាកដែរ ប៉ុន្តែក៏មានរឿងសប្បាយជាច្រើនដែរ ព្រោះខ្ញុំបានរាប់អានមិត្ត។
ការ ធ្វើ ការ ជាមួយ មិត្ត ភក្តិ របស់ ខ្ញុំ ធ្វើ ឱ្យ មាន អារម្មណ៍ សប្បាយ រីក រាយ ជា រៀង រាល់ ថ្ងៃ ដូច្នេះ ខ្ញុំ ពិត ជា រីក រាយ ដែល បាន មក ប្រទេស ជប៉ុន ។

នៅថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំលេងបាល់បោះជាមួយមិត្តរួមការងារ និងមិត្តភក្តិដែលខ្ញុំបានធ្វើនៅប្រទេសជប៉ុន។
ខ្ញុំ ក៏ ចូលចិត្ត ធ្វើ ម្ហូប ដែរ ដូច្នេះ ខ្ញុំ ធ្វើ និង ញ៉ាំ អាហារ ផ្ទាល់ ខ្លួន ប៉ុន្តែ វា ឆ្ងាញ់ ណាស់ ដែល ខ្ញុំ ញ៉ាំ ច្រើន ពេក។
បើអ្នកធ្លាប់ទៅប្រទេសជប៉ុន ខ្ញុំនឹងធ្វើម្ហូបឱ្យអ្នកខ្លះ!

ខ្ញុំបានធ្វើការជាវិស្វករអគ្គិសនីនៅប្រទេសហ្វីលីពីន។
ដោយសារវាជាឧស្សាហកម្មសំណង់ដូចគ្នា ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំនឹងអាចយល់បានខ្លះៗអំពីការងារធ្វើពីដែកគោល ហើយវាក៏ស្តាប់ទៅគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ផងដែរ ដូច្នេះហើយបានជាខ្ញុំមកប្រទេសជប៉ុនដើម្បីព្យាយាមធ្វើការឱ្យក្រុមហ៊ុនបច្ចុប្បន្នរបស់ខ្ញុំ។

មានកន្លែងសប្បាយៗជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន ហើយនៅថ្ងៃសម្រាករបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំចូលចិត្តដើរទិញឥវ៉ាន់នៅ Odaiba និង Ueno ក្នុងទីក្រុងតូក្យូ។
ថ្ងៃមួយខ្ញុំចង់ទៅ Universal Studios Japan ដែលជាសួនកម្សាន្តនៅអូសាកា។
មានកន្លែងជិះកម្សាន្ត និងកន្លែងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍មួយចំនួន ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកមានឱកាស ត្រូវប្រាកដថាពិនិត្យមើលវា។

ខ្ញុំមានកូនពីរនាក់អាយុ 13 និង 11 ឆ្នាំ។
ពួកគេ ក៏ និយាយ ថា ពួកគេ ចង់ ទៅ រស់ នៅ ប្រទេស ជប៉ុន ដូច្នេះ គោលដៅ របស់ ខ្ញុំ ពេល នេះ គឺ ចង់ ក្លាយ ជា កម្មករ ជំនាញ លេខ ២។
គ្រួសារខ្ញុំតែងតែគាំទ្រខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំនឹងបន្តខិតខំ។

អ្វី ដែល ធ្វើ ឱ្យ ខ្ញុំ សប្បាយ ចិត្ត បំផុត ក្នុង ការ មក កាន់ ក្រុមហ៊ុន បច្ចុប្បន្ន របស់ ខ្ញុំ គឺ ការ ស្វាគមន៍ យ៉ាង កក់ក្ដៅ ពី ប្រជាជន ជប៉ុន ទាំង អស់។
ខ្ញុំ មាន ការ ភ័យ ខ្លាច ជា ខ្លាំង ក្នុង ការ រស់ នៅ ក្នុង ប្រទេស ដែល មិន ស្គាល់ ប៉ុន្តែ អរគុណ ចំពោះ អ្នក ខ្ញុំ អាច ស៊ាំ នឹង វា បាន យ៉ាង ឆាប់ រហ័ស។

ខ្ញុំ ប្រាកដ ថា ក្រុមហ៊ុន បាន គិត ច្រើន ក្នុង ការ ធ្វើ ឱ្យ រឿង ងាយ ស្រួល សម្រាប់ ខ្ញុំ ក្នុង នាម ជា ជនជាតិ វៀតណាម ក្នុង ការ ធ្វើ ការ។
ដោយ ចង់ សម្ដែង ការ ដឹងគុណ ចំពោះ សេចក្ដី សប្បុរស បែប នេះ ខ្ញុំ ថែម ទាំង បាន រៀបចំ ពិធី ជប់លៀង អញ្ជើញ មនុស្ស ពី កន្លែង ធ្វើការ មក បន្ទប់ ខ្ញុំ ទៀត ផង។

ដំបូង ឡើយ ខ្ញុំ មិន បាន គិត ពី ការ ធ្វើ ការ នៅ ប្រទេស ជប៉ុន យូរ មក ហើយ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែលខ្ញុំបន្តធ្វើការនៅទីនោះ ខ្ញុំកាន់តែចូលចិត្តប្រទេសជប៉ុនកាន់តែច្រើន ហើយចង់ស្នាក់នៅជារៀងរហូត ដូច្នេះខ្ញុំទទួលបានឋានៈកម្មករជំនាញលេខ 2 ។
ខ្ញុំ ចង់ បន្ត ធ្វើ ការ នៅ ប្រទេស ជប៉ុន ដើម្បី ឱ្យ ការ ខិត ខំ របស់ ខ្ញុំ អាច ធ្វើ ជា គំរូ ល្អ សម្រាប់ ជន បរទេស ដែល មក ទី នេះ នា ពេល អនាគត។

ខ្ញុំបានមកប្រទេសជប៉ុនដើម្បីសន្សំប្រាក់ និងទិញកសិដ្ឋាននៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី។
គោលដៅរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងកសិដ្ឋានគឺផលិត bioethanol និងរកប្រាក់សម្រាប់គ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។
ដើម្បី ធ្វើ ដូច្នេះ ខ្ញុំ ត្រូវ ទិញ របស់ របរ ដូច ជា ឡាន ដឹកទំនិញ ដូច្នេះ ខ្ញុំ ចង់ បន្ត ធ្វើ ការ ខ្លាំង នៅ ប្រទេស ជប៉ុន។

ខ្ញុំពិតជាមិនចូលចិត្តការសិក្សាទេ ដូច្នេះខ្ញុំរៀនភាសាជប៉ុនដោយមើលយូធូប។
ខ្ញុំចូលចិត្តឆានែលដែលណែនាំរូបមន្តជប៉ុន ហើយខ្ញុំរៀនពាក្យដោយមើលចំណងជើងរងរបស់ជប៉ុន។

រៀងរាល់ថ្ងៃសុក្រ យើងជួបជុំគ្នាលេងហ្វូតសាល ដែលជាចំណូលចិត្តរបស់យើង។
នៅថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំលេងហ្គេមបាល់ទាត់នៅលើ PlayStation ហើយខ្ញុំរីករាយនឹងការសប្បាយជារៀងរាល់ថ្ងៃនៅខាងក្រៅការងារ។

អ្វី ដែល ធ្វើ ឱ្យ ខ្ញុំ សប្បាយ ចិត្ត បំផុត ក្នុង ការ មក ប្រទេស ជប៉ុន គឺ ចិត្ត ល្អ របស់ ប្រធាន ក្រុមហ៊ុន និង មនុស្ស ចាស់។
ពេល ដែល ខ្ញុំ មាន ជំងឺ ផ្តាសាយ និង គ្រុន ក្តៅ ខ្ញុំ បាន ទូរស័ព្ទ ទៅ អ្នក នៅ កន្លែង ធ្វើការ ហើយ គេ មក ផ្ទះ ខ្ញុំ ភ្លាម ហើយ យក ខ្ញុំ ទៅ មន្ទីរពេទ្យ។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់អំពីរឿងនោះ។

ខ្ញុំចង់បន្តធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន ដូច្នេះនៅឆ្នាំ 2022 ខ្ញុំបានក្លាយជាកម្មករជំនាញលេខ 1 ។
ខ្ញុំចង់ចាប់ផ្តើមក្រុមហ៊ុនដូចជា Tezuka Komuten នៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ដូច្នេះខ្ញុំចង់ស្វែងយល់បន្ថែមអំពីការងារ និងក្លាយជាសិប្បករដែលមានជំនាញ។

មានរបស់ស្អាតៗជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន ហើយខ្ញុំបានឃើញការមើលផ្កាសាគូរ៉ា និងកាំជ្រួចជាច្រើនដង។ ខ្ញុំគិតថាវាពិតជាស្រស់ស្អាតណាស់។
រាល់បទពិសោធន៍ដែលខ្ញុំបានឡើងភ្នំ Fuji បានក្លាយជាការចងចាំដ៏មានតម្លៃសម្រាប់ខ្ញុំ។

ខ្ញុំបានមកប្រទេសជប៉ុនក្នុងឆ្នាំ 2019 ហើយបានក្លាយជាកម្មករជំនាញលេខ 1 នៅឆ្នាំ 2022។
ខ្ញុំបានឃើញផ្កាសាគូរ៉ា និងភ្នំ Fuji នៅលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ ហើយគិតក្នុងចិត្តថា "ខ្ញុំចង់ទៅប្រទេសជប៉ុន!" នោះហើយជាអ្វីដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំចាប់ផ្តើមធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនបច្ចុប្បន្នរបស់ខ្ញុំ។

ភាសាជប៉ុនពិបាក ប៉ុន្តែខ្ញុំកំពុងព្យាយាមរៀនពាក្យដោយមើលរឿងអានី។
គំនូរជីវចលដែលខ្ញុំចូលចិត្តគឺ One Piece, Naruto, និង Captain Tsubasa។
ខ្ញុំ រៀន មិន ពូកែ ទេ ប៉ុន្តែ បើ ខ្ញុំ ចូល ចិត្ត រឿង anime ខ្ញុំ អាច បន្ត បាន ដូច្នេះ ខ្ញុំ សូម ណែនាំ វា។

យើងស្រឡាញ់កីឡាបាល់ទាត់ ហើយនៅថ្ងៃសម្រាកយើងទាំងអស់គ្នា និងហ្វឹកហាត់។
ក្រុមដែលខ្ញុំចូលចិត្តគឺ Real Madrid ហើយខ្ញុំជាអ្នកគាំទ្រដ៏ធំរបស់ Ronaldo ។
ពេល នេះ ខ្ញុំ គ្រាន់ តែ ហ្វឹកហាត់ ប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ ចង់ ប្រកួត នៅ ពេល អនាគត។
បើចង់បាន តើអ្នកចង់មកលេងបាល់ទាត់ជាមួយខ្ញុំនៅប្រទេសជប៉ុនទេ?

ខ្ញុំ នៅ ជប៉ុន ជាង ១០ ឆ្នាំ មក ហើយ។
ខ្ញុំក៏បានធ្វើការលើការសាងសង់ដែកគោលនៅក្នុងប្រទេសចិន ហើយប្រភេទដែកដែលប្រើគឺខុសគ្នានៅក្នុងប្រទេសចិន និងប្រទេសជប៉ុន។ ខ្ញុំ ត្រូវ រៀន ឈ្មោះ ឡើង វិញ ប៉ុន្តែ ការងារ មាន ច្រើន ដូច គ្នា ដូច្នេះ វា មិន ពិបាក ពេក ទេ។

រឿងល្អនៃការក្លាយជាបុគ្គលិកជំនាញគឺប្រាក់ខែរបស់ខ្ញុំខ្ពស់ជាងអ្នកហាត់ការបច្ចេកទេស ហើយខ្ញុំអាចរៀនជំនាញកម្រិតខ្ពស់បាន។
ចៅហ្វាយ និងមិត្តរួមការងាររបស់ខ្ញុំគាំទ្រយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការងារ ជីវិតប្រចាំថ្ងៃ និងការសិក្សាភាសាជប៉ុនរបស់ខ្ញុំ ដូច្នេះហើយខ្ញុំរស់នៅយ៉ាងសុខស្រួល។

ដោយសារជនជាតិជប៉ុនប្រើកានជី ខ្ញុំគិតថាវាងាយស្រួលសម្រាប់ប្រជាជនចិនក្នុងការអាន និងសរសេរ។ ខ្ញុំ អាច ប្រឡង ជាប់ អ្នក បច្ចេកទេស ថ្នាក់ ទី មួយ បាន ដោយ សារ ជំនួយ របស់ ប្រធាន ក្នុង ការ សិក្សា។
គោលដៅបន្ទាប់របស់ខ្ញុំគឺចង់ក្លាយជាកម្មករជំនាញលេខ២។

ខ្ញុំ មក ជប៉ុន ព្រោះ ខ្ញុំ ចង់ រៀន ពី របៀប ធ្វើ ការ របស់ ប្រជាជន ជប៉ុន។
វាទាំងអស់បានចាប់ផ្តើមនៅពេលដែលខ្ញុំមានអាយុ 17 ឆ្នាំ ហើយបានឮអំពីប្រទេសជប៉ុនពីមិត្តម្នាក់។ យើង អាច សម្រេច ក្តី សុបិន ដែល យើង បាន រួម គ្នា ទៅ ប្រទេស ជប៉ុន ជាមួយ គ្នា។

ខ្ញុំនិយាយជាមួយគ្រួសាររបស់ខ្ញុំនៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីតាមទូរស័ព្ទជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
ពួកគេគាំទ្រការងាររបស់ខ្ញុំនៅប្រទេសជប៉ុន ហើយសូម្បីតែនៅពេលដែលការងារមានភាពលំបាកក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំប្រឹងប្រែងអស់ពីសមត្ថភាពចំពោះគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។

ការចងចាំដ៏ពេញចិត្តរបស់ខ្ញុំនៅកន្លែងធ្វើការគឺនៅពេលដែលខ្ញុំទើបតែចាប់ផ្តើមធ្វើការ មិត្តរួមការងាររបស់ខ្ញុំបានបង្ហាត់បង្រៀនខ្ញុំដោយសប្បុរសរហូតដល់ខ្ញុំអាចធ្វើការងារបាន។
ពេល ណា ដែល មាន អ្វី ដែល ខ្ញុំ មិន យល់ គាត់ នឹង ពន្យល់ ខ្ញុំ តាម វិធី ងាយ យល់ ដោយ និយាយ ថា "Agus ពេល អ្នក ធ្វើ នេះ ហើយ ធ្វើ ដូច្នេះ" ដូច្នេះ ឥឡូវ នេះ ខ្ញុំ អាច ស្ទាត់ ជំនាញ មូលដ្ឋាន នៃ ការងារ នេះ ។

នៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី មនុស្សជាច្រើនប្រាថ្នាចង់ទៅធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន។
ខ្ញុំជាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ ហើយខ្ញុំតែងតែចង់ទៅរស់នៅ និងធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុននៅថ្ងៃណាមួយ។
ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែលសុបិននេះក្លាយជាការពិត។

ការងារកំពុងដំណើរការល្អ ហើយខ្ញុំបានចូលរួមក្នុងការសាងសង់អគារ ៣៨ ជាន់នៅទីក្រុងតូក្យូ។
យើងខំប្រឹងរៀនគ្រប់យ៉ាងតាំងពីការចងខ្សែដែក រហូតដល់ការផ្គុំបន្ទះឈើ។
ខ្ញុំមានមោទនភាពដែលបានចូលរួមក្នុងគម្រោងដ៏ធំបែបនេះ ហើយខ្ញុំគិតថាគ្រួសាររបស់ខ្ញុំក៏សប្បាយចិត្តផងដែរ។

នៅថ្ងៃសម្រាក ខ្ញុំទៅស៊ីប៊ូយ៉ា ឬស៊ីជុគុ ដើម្បីញ៉ាំ។
ខ្ញុំក៏ធ្លាប់ទៅ Osaka និង Nagoya ដែរ ហើយភាពសប្បាយបំផុតដែលខ្ញុំធ្លាប់មានរហូតមកដល់ពេលនេះ គឺ ទៅ Universal Studios Japan ។
Roller coasters សប្បាយណាស់ ខ្ញុំសូមលើកទឹកចិត្តអ្នកទាំងអស់គ្នាឱ្យសាកល្បងវា។