ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီတစ်ခုတွင် အလုပ်လုပ်နေသော အကြီးတန်း နိုင်ငံခြားသားတစ်ဦးထံမှ သိရသည်။
တစ်ခုရှိတယ်

ဝင်ငွေရှာဖို့ ဂျပန်ကိုလာပြီး အိမ်ဆောက်ပြီး ဂျပန်ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ အလုပ်အကိုင်တွေအကြောင်း သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ မိတ်ဆက်စကားကနေတစ်ဆင့် လေ့လာခဲ့တယ်။

အစတုန်းကတော့ ဂျပန်စာကို နားမလည်သလို ကိုယ့်အလုပ်ကို ဘယ်လို လုပ်ရမှန်းလည်း မသိပေမယ့် သမ္မတနဲ့ အကြီးတန်း အရာရှိတွေက ဖြည်းဖြည်းချင်း အသေးစိတ် သင်ပေးတယ်၊ အဲဒါက ကြီးမားတဲ့ အထောက်အကူ ဖြစ်စေတယ်။
နားမလည်တာတစ်ခုခုရှိခဲ့ရင် နေရာကိုမေးပြီး မှတ်မိအောင်ကြိုးစားပါ။

အခု တစ်ခါတလေမှာ ဂျပန်နဲ့ အင်ဒိုနီးရှားလူတွေကို သူတို့ရဲ့ အလုပ်တွေကို ဘယ်လို လုပ်ရမလဲဆိုတာ သင်ပေးတယ်။ တစ်ခါတလေ သူတို့နဲ့ မဆက်သွယ်နိုင်ပေမယ့် ကိုယ်ဟန်အမူအရာနဲ့ တခြားနည်းလမ်းတွေသုံးပြီး အကောင်းဆုံးလုပ်တယ်။

အားလပ်ရက်တွေမှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကာရာအိုကေသွားဝယ်တယ်။
အထူးသဖြင့် "One Piece" နှင့် "Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba" ဂျပန် anime များကို ကြိုက်ပါသည်။
အခုကစပြီး ဂျပန်လို anime သီချင်းတွေ ဆိုနိုင်အောင် လေ့ကျင့်ချင်ပါတယ်။

တည်ငြိမ်တဲ့ ၀င်ငွေရချင်တာကြောင့် ဂျပန်မှာ အလုပ်စလုပ်ခဲ့တယ်။ အသက်အရွယ်နဲ့ တခြားအခက်အခဲတွေကြောင့် ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းကို ရွေးချယ်ခဲ့တယ်။

ပထမတော့ ဂျပန်စကား မပြောတတ်တော့ အလုပ်ပုံစံက မတူတဲ့အတွက် ခက်ခဲပေမယ့် ဗီယက်နမ်က သက်ကြီးရွယ်အိုတွေရဲ့ အလုပ်တွေကို ကြည့်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာ လေ့လာတယ်။

အထူးသဖြင့် ထူးထူးဆန်းဆန်းတွေ့ခဲ့ရတဲ့ ဂျပန်နဲ့ ဗီယက်နမ်ကြားက ကွာခြားချက်တစ်ခုကတော့ မိုးရွာတဲ့နေ့တွေမှာတောင် လူတွေက အလုပ်ဆက်လုပ်နေကြတာပါ။ ဗီယက်နမ်မှာ မိုးရွာတဲ့နေ့တွေမှာ လူတွေက အလုပ်မလုပ်ကြတဲ့အတွက် ဂျပန်လုပ်ပုံလုပ်နည်းကို အံ့သြမိပါတယ်။

တနင်္ဂနွေမှာ ဘုရားကျောင်းသွားမယ်။ Mass က တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ အတူတူပါပဲ၊ ဒါကြောင့် ဂျပန်စာကို နားမလည်ရင်တောင် ယေဘူယျ နားလည်နိုင်ပါတယ်။
ကျွန်ုပ်၏ ရည်မှန်းချက်မှာ သတ်မှတ်ထားသော ကျွမ်းကျင်လုပ်သား နံပါတ် 2 ဖြစ်လာရန် ဖြစ်သောကြောင့် ကျွန်ုပ်သည် ဂျပန်နိုင်ငံတွင် အချိန်ပိုကြာစွာ အလုပ်လုပ်နိုင်စေရန် ဖြစ်ပါသည်။

ဗီယက်နမ်မှာ ဆောက်လုပ်ရေးပညာ သင်ခဲ့တယ်။
ကိုရီးယားသွားမလား ဂျပန်သွားမလား မဆုံးဖြတ်ရသေးပေမယ့် ဂျပန်က ပိုမြန်တယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ ဂျပန်ကို ရွေးလိုက်တယ်။

ဂျပန်ကိုရောက်ပြီး ခြောက်လလောက်ကြာတော့ အလုပ်က ခက်ခဲပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရင်းနှီးလာတယ်။ တခြားသူတွေရဲ့ အလုပ်ကို အနီးကပ်ကြည့်ခဲ့ပြီး ဘာကြောင့် သူတို့လုပ်ခဲ့တာလဲဆိုတာ သေချာမှတ်မိဖို့ ကြိုးစားခဲ့တယ်။

ဂျပန်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး အံ့အားသင့်စေမယ့် အရာကတော့ လူတွေက သူတို့ရဲ့ အမှိုက်တွေကို စွန့်ပစ်ပုံပါပဲ။ မှားတဲ့နေ့မှာ တခါထုတ်ပြီး ကြိမ်းမောင်းတယ်။
ကျွန်မ မေးလ်ကို ဘယ်လိုလက်ခံရမှန်း မသိတဲ့အခါ ဂျပန်က အကြီးတန်းက ကျွန်မကို စာတိုက်ကို တွန်းပို့ပြီး ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာ ပြတယ်။

ယခုအခါတွင် ကျွန်ုပ်သည် ဂျပန်နိုင်ငံတွင် အချိန်ကြာမြင့်စွာ အလုပ်လုပ်နိုင်ရန် သတ်မှတ်ထားသော ကျွမ်းကျင်လုပ်သား နံပါတ် (၂) အဆင့်အတန်းကို ရရှိရန် ကြိုးစားနေပါသည်။
တစ်နေ့တော့ ဗီယက်နမ်မှာ ကိုယ်ပိုင်အိမ်လေး ဆောက်ချင်ပါတယ်။
ဇနီးနဲ့ သားသမီးတွေနဲ့ အတူနေနိုင်စေဖို့ ငွေစုပြီး အလုပ်ဆက်လုပ်ချင်ပါတယ်။

ဂျပန်ကို လာလည်ချင်ခဲ့တာက Facebook နဲ့ YouTube မှာ မြင်ခဲ့ရတဲ့ လှပတဲ့ ရှုခင်းတွေပါ။ “ဂျပန်က လှတယ်၊ အလုပ်အကိုင်တွေ တည်ငြိမ်တယ်” လို့ အကြီးတန်းတွေဆီကနေ ကြားသိရတဲ့အတွက် အဲဒါ တကယ်ဟုတ်မဟုတ် သိချင်ပါတယ်။

ခုတော့ ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်ရော ဘဝရောပါ ကျင့်သားရလာပြီး နေ့တိုင်း အလုပ်ကြိုးစားတယ်။ အလုပ်မှာ နားမလည်တာ တစ်ခုခုရှိရင် ချက်ခြင်း မှတ်စုလုပ်ပြီး အိမ်မှာ ပြန်သုံးသပ်တယ်။ ဟိုနေ့တုန်းက သံဖြတ်နေတုန်း အမှားလုပ်မိလို့ ဂျပန်အလုပ်သမားတစ်ယောက်က "ဒီအပိုင်းက မဖြတ်ရသေးဘူး" လို့ ကြင်နာစွာပြောခဲ့တယ်။

ပိတ်ရက်တွေမှာ တစ်ခါတစ်လေ အထီးကျန်သလို ခံစားရတယ်။ ဂျပန်မှာ အလုပ်ပြီးတာနဲ့ လူတိုင်း အိမ်ပြန်ကြတာမို့ ဘေးအိမ်က လူတွေနဲ့ စကားပြောဖို့ အခွင့်အရေး အများကြီး မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လူများများနဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်ချင်ပါတယ်။

လက်ရှိတွင် ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏ လူကိုယ်တိုင် ကားလိုင်စင်ရရှိရန် လုပ်ဆောင်နေပါသည်။ ငါ့အတွက် အပျော်ဆုံးအရာက ငါ့ရဲ့အနာဂတ်ကို ငါ့မိန်းမနဲ့ သားသမီးတွေနဲ့ ဂျပန်မှာ ကုန်ဆုံးစေလိမ့်မယ်။

ဂျပန်ရဲ့ ရှုခင်းတွေက အရမ်းလှပြီး သူ့ရဲ့ manga က နာမည်ကြီးတယ်။ ဂျပန်လူမျိုးတွေရဲ့ အလုပ်လုပ်ပုံကိုလည်း ကောင်းကောင်း သဘောကျခဲ့တယ်။ ဂျပန်ကို ရောက်တုန်းကတော့ သူတို့ တကယ် အလုပ်အရမ်းလုပ်တယ်လို့ ခံစားရတယ်။

ယာဉ်စည်းကမ်းကို လူတိုင်းလိုက်နာကြပုံကို အံ့သြမိပါသည်။ ဂျပန်မှာ ကားတွေက ဘယ်ဘက်မှာ မောင်းနေကြတာကို သိလိုက်ရတော့ အံ့သြသွားတယ်။
ဂျပန်လူတော်တော်များများက နည်းနည်းရှက်ကြသလို ခံစားရတယ်၊ ဒါကြောင့် စကားများများပြောချင်ရင်တောင် မေးရခက်နိုင်ပါတယ်။

တူညီတဲ့ ကုမ္ပဏီကလူတွေနဲ့လည်း စားသောက်ခဲ့ဖူးပြီး ကုမ္ပဏီညစာမှာ ချက်ပြုတ်ထားတဲ့ အစားအစာတွေကို ကျွေးပါတယ်။
ကျွန်ုပ်၏ လက်ရှိရည်မှန်းချက်မှာ အတွေ့အကြုံများရရှိရန်နှင့် သတ်မှတ်ထားသော ကျွမ်းကျင်လုပ်သားအဆင့်အတန်း နံပါတ် 2 ရရှိရန်ဖြစ်သည်။

မိသားစုကို ကူညီဖို့နဲ့ နေထိုင်လုပ်ကိုင်ရင်းနဲ့ အမျိုးမျိုးသော အရာတွေကို လေ့လာချင်တာကြောင့် ဂျပန်ကို လာခဲ့တာပါ။
ကျွန်တော် ဒီကိုစရောက်တုန်းက ရထားစီးရမှန်းတောင် မသိတော့ ခက်တယ်၊ ဒါပေမယ့် အလုပ်ကလူတွေက ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ ပြပေးကြသလဲ၊ အခု ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင် ရထားစီးလို့ရတယ်။

ပထမတော့ ပိုက်တွေကို ထုပ်တဲ့နည်းနဲ့ အမှားလုပ်မိပေမယ့် ဂျပန်လူကြီးတွေက ဒေါသမထွက်ဘဲ “ဒီမှာ ထည့်ထားသင့်တယ်” လို့ ကြင်နာစွာ သင်ပေးခဲ့တယ်။ ကောင်းမွန်တဲ့ လုပ်ငန်းခွင်တစ်ခုနဲ့ ကျွန်တော် ပျော်ရွှင်ခဲ့ရပြီး ကျွန်တော် ဒီကို စတင်ခဲ့တာ ခြောက်နှစ်နီးပါးရှိပါပြီ။

သတ်မှတ်ထားသော ကျွမ်းကျင်လုပ်သားတစ်ဦးဖြစ်လာပြီးကတည်းက အလုပ်အကိုင်အမျိုးမျိုးတွင် အတွေ့အကြုံများရရှိပြီး ယာဉ်မောင်းလိုင်စင်ကိုလည်း ရရှိခဲ့ပါသည်။ အခု ကျွန်တော် ကုမ္ပဏီကားနဲ့ ဈေးဝယ်ထွက်တယ်။

အားလပ်ရက်တွေမှာ ပန်းခြံကြီးတွေမှာ လမ်းလျှောက်ပြီး anime ကြည့်ရတာကြိုက်တယ်။
ကျွန်တော့်ဇနီးအသစ်နဲ့ အဆက်အသွယ်မပြတ်ဖို့ မျှော်လင့်နေပါတယ်။ ငါ့ရည်မှန်းချက်က တစ်နေ့နေ့ ဂျပန်မှာ အတူနေဖို့ပါ။

ဂျပန်ကို ရောက်တုန်းက ဂျပန်စာကို သိပ်နားမလည်လို့ နည်းနည်းတော့ စိုးရိမ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကုမ္ပဏီမှာ ဂျပန်လူမျိုးတွေက ကြင်နာတတ်ပြီး အလုပ်မှာ ဟာသလုပ်တဲ့အတွက် ကျွန်တော်ပျော်ပါတယ်။ တစ်ခါတလေ စိတ်ဆိုးတတ်ပေမယ့် အလုပ်ပြီးတာနဲ့ အတူတူ ရယ်မောပြီး အချိန်ဖြုန်းကြပါတယ်။

အပူလျှပ်ကာလုပ်ငန်းတွင် ယူရီသိန်းနှင့် မည်သို့လုပ်ဆောင်ရမည်ကို လောလောဆယ် လေ့လာနေပါသည်။ ကျွမ်းကျင်တဲ့ အလုပ်သမားတစ်ယောက်ဖြစ်လာပြီးကတည်းက လစာတိုးလာပြီး အလုပ်အဆင့်လည်း တိုးလာတယ်။ တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန်မှာ ဦးစီးမှူးဖြစ်ဖို့ ကျွန်တော် ကြိုးစားနေပါတယ်။

ဂျပန်နဲ့ ဗီယက်နမ်ကြား မတူတာကို သတိထားမိတာတစ်ခုကတော့ စက်ဘီးအရေအတွက်ပါ။ ကျောင်းသားတွေတင်မကဘဲ လူကြီးတွေရော ဂျပန်မှာ စက်ဘီးစီးတဲ့သူတွေ အများကြီးတွေ့ရတာ အံ့သြမိပါတယ်။

အားလပ်ရက်တွေမှာ Tokyo Tower ကို သွားဖူးတယ်။ အခုကစပြီး ဖူဂျီတောင်၊ ပင်လယ်နဲ့ အိုဆာကာတို့လို နေရာမျိုးစုံကို သွားချင်ပါတယ်။
အိမ်မှာနေရင်း ဟင်းချက်နေတယ်၊ ငါ့ရဲ့ထူးခြားချက်က ဂေါ်ဖီထုပ်၊ ခရမ်းချဉ်သီးနဲ့ အသားနဲ့လုပ်ထားတဲ့ "Yasaiitame" ပါ။

ဗီယက်နမ်မှာ စစ်မှုထမ်းပြီးနောက်မှာ ကျွန်တော့်ဝမ်းကွဲရဲ့ မိတ်ဆက်မှုကနေ ဂျပန်ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ကာယကြံ့ခိုင်မှုကို ယုံကြည်မှုရှိပေမယ့် ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်သားအဖြစ် ကျွန်တော့်ရဲ့ ပထမဆုံးအလုပ်က ခက်ခဲပါတယ်။ သို့သော်လည်း လူတိုင်း၏ကြင်နာမှုနှင့် လမ်းညွှန်မှုတို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်သည် ၎င်းကို လျင်မြန်စွာ ဆွဲချနိုင်ခဲ့သည်။ ယခု ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏ဗီယက်နမ် အကြီးတန်း ဝမ်းကွဲဝမ်းကွဲနှင့် အတူ ကုမ္ပဏီအိမ်တွင် နေထိုင်ပြီး ကျွန်ုပ်၏ နေ့ရက်များသည် အသက်ဝင်ကာ ပျော်စရာကောင်းပါသည်။

ကုမ္ပဏီကလူတွေလည်း အရမ်းသဘောကောင်းကြပြီး မကြာသေးမီက ကုမ္ပဏီက ဘိလိယက်စားပွဲတစ်လုံးကို ဝယ်လိုက်တဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့အားလုံး အဲဒီပေါ်မှာ ကစားရတာကို နှစ်သက်ကြပါတယ်။ ဒီလိုအမှတ်တရမျိုးတွေက အလုပ်လုပ်ဖို့ လှုံ့ဆော်ပေးတဲ့အရာတွေပါ။

အားလပ်ရက်တွေမှာ Aichi စီရင်စုမှာ လည်ပတ်ကြည့်ရှုပြီး ဈေးဝယ်ထွက်ရတာကို နှစ်သက်ပါတယ်။ ဆူရှီနဲ့ အသားကင်တွေကို ကြိုက်တယ်၊ အထူးသဖြင့် ဂျပန်ဘီယာကြမ်းကို ကြိုက်တယ်။

တစ်နေ့နေ့မှာ ဂျပန်အမျိုးသမီးနဲ့ လက်ထပ်ပြီး တတ်နိုင်သမျှ ဂျပန်မှာ နေထိုင်ဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

ဂျပန်ကို လာရတဲ့ အကြောင်းအရင်းကတော့ မိသားစုအတွက် ဝင်ငွေရှာချင်လို့ပါ။ အစ်ကိုဝမ်းကွဲက ဂျပန်ကို အကြံပေးတဲ့အတွက် လိုက်ရှာကြည့်တော့ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်တယ်၊ လူတွေက ကြင်နာတယ်၊ လစာလည်းကောင်းတယ်၊ ဒီမှာ အလုပ်ကြိုးစားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ပထမတော့ ဂျပန်စာကို နားမလည်ဘူး၊ အလုပ်က ခက်တယ်၊ နေ့စဉ်ဘ၀ကို နားမလည်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေက ကျွန်တော့်ကို အများကြီးသင်ပေးခဲ့ပြီး အခု ကျွန်တော့်အလုပ်အပေါ် ယုံကြည်မှုပိုရှိလာပါပြီ။ အခု ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်း လုပ်နိုင်တယ်၊ ပြီးမြောက်တဲ့ ခံစားချက်ကို ခံစားရတယ်။

ဂျပန်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး အံသြစရာအကောင်းဆုံးကတော့ "တန်းစီတဲ့ ယဉ်ကျေးမှု" ပါပဲ။ စူပါမားကတ်မှာတောင် လူတွေ တန်းစီစောင့်ရတာ အရမ်းကောင်းတယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ဒါက ဗီယက်နမ်မှာ မရှိသော ဓလေ့တစ်ခုမို့ ဂျပန်ထံမှ သင်ယူသင့်သည့် အရာဟု ကျွန်တော် ထင်ပါတယ်။

ဂျပန်အစားအစာအနေနဲ့ gyudon (အမဲသားပန်းကန်) နဲ့ natto (ပဲချဉ်စပ်) ကို ကြိုက်ပါတယ်။ အနာဂတ်တွင် ကျွန်ုပ်သည် သတ်မှတ်ထားသော ကျွမ်းကျင်မှုဆိုင်ရာ ဝန်ထမ်းအရာရှိ (သတ်မှတ်ထားသော ကျွမ်းကျင်မှု အမှတ်စဉ် 2) ဖြစ်လာပြီး ဂျပန်နိုင်ငံတွင် အချိန်ပိုကြာအောင် နေထိုင်လိုပါသည်။

ယခု ကျွန်ုပ်တွင် တိကျသော အရည်အချင်းများ ရှိပြီး၊ ကျွန်ုပ်၏ လစာများ တိုးလာကာ မိသားစုကို ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ ထောက်ပံ့နိုင်ပြီ ဖြစ်သည်။
သတ်မှတ်ထားသော ကျွမ်းကျင်မှုအခြေအနေ နံပါတ် 2 ရရှိရန် လောလောဆယ် လေ့လာနေပါသည်။ အလုပ်ပြီးနောက်၊ kanji သင်ယူရန်နှင့် ဂျပန်ဘာသာစကားအက်ပ်များကို အသုံးပြု၍ လေ့လာရန် ရထားပေါ်တွင် ကျွန်ုပ်၏စမတ်ဖုန်းကို အသုံးပြုပါသည်။

ကုမ္ပဏီရှိလူတိုင်းက ကြင်နာတတ်ပြီး သမ္မတကလည်း သူ့ဝန်ထမ်းတွေကို လေးလေးစားစားဆက်ဆံတယ်။ ကျွန်တော် အင်ဒိုနီးရှားကို လက်ထပ်ဖို့ ပြန်လာတဲ့အခါ သမ္မတက ကျွန်တော့်ကို ငွေကြေးထောက်ပံ့တဲ့ အကောင်းဆုံးအမှတ်ရစရာပါပဲ။ သူ့ကျေးဇူးကြောင့် ကျွန်တော်လက်ထပ်နိုင်ခဲ့ပြီး ဂျပန်ကိုပြန်လာပြီး အကောင်းဆုံးကြိုးစားဖို့ စိတ်အားထက်သန်ခဲ့တယ်။

အားလပ်ရက်တွေမှာ အင်ဒိုနီးရှားသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဖူဆယ်ကစားတယ်။ ကန်တိုဧရိယာမှာ အင်ဒိုနီးရှားလူမျိုးတွေအတွက် ပွဲတွေရှိတယ်၊ အဲဒီမှာ ကစားရတာကို နှစ်သက်တယ်။ ဂျပန်အစားအစာအားလုံးကို ကြိုက်ပေမယ့် နတ္တကိုမုန်းတယ်။

ကျွန်တော့် အိပ်မက်က ဂျပန်မှာ အလုပ်ဆက်လုပ်ပြီး ပိုက်ဆံစုပြီး အင်ဒိုနီးရှားမှာ ကိုယ်ပိုင် ဆောက်လုပ်ရေး ကုမ္ပဏီကို တစ်နေ့စလုပ်ပါ။

ဂျပန်ကို လာရတဲ့ အကြောင်းအရင်းက သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က ပို့တဲ့ အေဂျင်စီတစ်ခုနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတာကြောင့်ပါ။ ဂျပန်ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ အန်နီမီကို နှစ်သက်တဲ့အတွက် ဂျပန်ကို ချက်ချင်းသွားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
အလုပ်တွင်၊ အသေးစိတ်ပုံစံများကိုဖတ်ရန် ကျွန်ုပ်အတွက် ခက်ခဲပြီး အထူးသဖြင့် kanji စာလုံးများကို လေ့လာရန် အချိန်အတော်ကြာပါသည်။ ဒါပေမယ့် ဖြည်းဖြည်းချင်း လေ့လာပြီး အကောင်းဆုံး လုပ်နေပါတယ်။

ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်စလုပ်တုန်းကတော့ ကျွန်မပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေက အစပိုင်းမှာ ကြောက်စရာကောင်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့နဲ့ စကားပြောတဲ့အခါ သူတို့က အရမ်းကြင်နာပြီး ဂျပန်မှာ အလုပ်နဲ့ ဘဝအကြောင်းတွေကို အသေးစိတ် ရှင်းပြတယ်။ အခုတော့ စိတ်အေးလက်အေးနဲ့ အလုပ်လုပ်နိုင်ပါပြီ။

အားလပ်ရက်တွေမှာ ပန်းခြံထဲမှာ လမ်းလျှောက်တာ ဒါမှမဟုတ် မြစ်ထဲမှာ ငါးမျှားသွားရတာ ကြိုက်တယ်။ အကြိုက်ဆုံးအစားအစာက ငါးရှဉ့်၊ ဒါပေမယ့် ဈေးကြီးတဲ့အတွက် မကြာခဏမစားရဘူး။
ကျွန်တော့်ရဲ့ အနာဂတ်ရည်မှန်းချက်က အိမ်ဆောက်ဖို့၊ မိသားစုတစ်ခုစပြီး ကလေးတွေကို တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ပါ။

ဂျပန်နိုင်ငံကို မရောက်ခင်က ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းမှာ လုပ်ကိုင်ခဲ့ပေမယ့် ဂျပန်မှာ နည်းပညာတွေ ပိုအဆင့်မြင့်တယ်လို့ ကြားသိရတဲ့အတွက် ဂျပန်မှာ အလုပ်သွားလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။ အလုပ်မှာ နေ့တိုင်း အသစ်အသစ်တွေ သင်ပေးရတာကို နှစ်သက်ပြီး ခက်ခဲတဲ့ အလုပ်တွေကို သင်ယူဖို့ အချိန်ယူပါတယ်။ အထူးသဖြင့်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် အမြဲတစေ တူညီသောအရာမဟုတ်သောကြောင့်၊ အကြိမ်တိုင်းတွင် မတူညီသောနည်းလမ်းများကို တွေးတောရန် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းပါသည်။

ကုမ္ပဏီကလူတွေက အရမ်းကြင်နာကြပြီး အလုပ်အကြောင်းသာမက ဘဝအကြောင်းပါ သင်ပေးတယ်။ ဂျပန်ကို ပထမဆုံးရောက်တုန်းက ဘာမှမသိခဲ့သလို လမ်းလျှောက်ရင်း ဆေးလိပ်သောက်တာကိုတောင် တားမြစ်ထားမှန်းတောင် မသိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေက ကျွန်မကို အမူအကျင့်တွေ သင်ပေးပြီး ဂျပန်စည်းမျဉ်းတွေကို ကျင့်သုံးနိုင်ခဲ့တယ်။

အားလပ်ရက်တွေမှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လျှောက်လည်ပြီး manga ဖတ်တယ်။ ဂျပန်မှာ အကြိုက်ဆုံးအစားအစာက ထမင်းကြော်ပါ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အနာဂတ်ရည်မှန်းချက်က အင်ဒိုနီးရှားကို ပြန်သွားပြီး ကိုယ်ပိုင် ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီကို စတင်ဖို့ပါ။ ဂျပန်မှာ သင်ယူခဲ့ရတဲ့ ပညာရပ်တွေကို အသုံးချပြီး အလုပ်ကြီးကြီးမားမားလုပ်နိုင်တဲ့ ကုမ္ပဏီတစ်ခုကို ဖန်တီးချင်ပါတယ်။